هسته (دنباله‌دار)

هسته، بخش جامد و مرکزی یک دنباله‌دار است، که گاهی یک گلولهٔ برفی کثیف یا توپ‌زبالهٔ یخی نامیده می‌شود. اجزای هستهٔ یک دنباله‌دار از سنگ، گرد و غبار و گازهای منجمد تشکیل شده‌است. هنگامی که توسط خورشید گرم شود، گازها متصاعد (تصعید) می‌شوند و جوّی در اطراف هسته تولید می‌کنند که کما نامیده می‌شود. نیرویی که توسط باد خورشیدی و فشار تابش خورشید بر کما وارد می‌شود دم بسیار بزرگی؛ در سمتِ دور از خورشیدِ هسته، تشکیل می‌دهد. سپیدایی هستهٔ دنباله‌دار معمولاً بازتابی در حدود ۰٫۰۴.[1] است که این تیره‌تر از زغال سنگ است، و می‌توان گفت که پوششی از گرد و غبار سبب ایجاد این تیرگی هسته می‌شود.[2] نتیجه‌گیری‌های برگرفته از روزتا و فیله نشان می‌دهد که هستهٔ ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو دارای هیچ‌گونه میدان مغناطیسی نیست، که نشانهٔ آن است که ویژگی مغناطیسی نقش چندانی در شکل گیری اولیهٔ خرده‌سیاره‌ها نداشته‌است.[3][4] علاوه بر این، طیف نگار آلیس در روزتا مشخص کرد که الکترون‌های تولید شده (در محدودهٔ ۱ کیلومتری (۰٫۶۲ مایل) بالاتر از دنباله‌دار) در اثر فوتویونش مولکول‌های آب توسط تابش خورشیدی تولید می‌شوند، و نه از فوتون‌های آمده از خورشید، آن‌گونه که قبلاً تصور شده‌بود، مسئول تخریب آب و مولکول دی اکسید کربن رها شده از دنباله‌دار به کما باشند.[5][6]

هستهٔ دنباله‌دار تمپل ۱.
سطح هستهٔ دنباله‌دار ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو از دیدگاه روزتا، از فاصله ۱۰ کیلومتری

ساختار

برگرفته از بررسی‌های روزتا و فیله، در دنباله‌دار ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو، ممکن است مقداری از بخار آبِ به وجودآمده از هسته فرار کند، اما ۸۰ درصد از آن در زیر لایهٔ سطحی دوباره منجمد می‌گردند.[7] این مشاهده نشان می‌دهد که لایه‌های نازک غنی از یخ نزدیک به سطح ممکن است به این ترتیب بخشی از فعالیت‌های مؤثر دنباله‌دارها و تکامل باشد، که لزوماً چنین لایه‌بندی جهانی در اوایل تاریخ شکل گیری دنباله‌دارها نمی‌توانسته رخ دهد.[7][8]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Robert Roy Britt (29 November 2001). "Comet Borrelly Puzzle: Darkest Object in the Solar System". Space.com. Retrieved 26 October 2008.
  2. "ESA Science & Technology: Halley". ESA. 10 March 2006. Retrieved 22 February 2009.
  3. Bauer, Markus (14 April 2015). "Rosetta and Philae Find Comet Not Magnetised". European Space Agency. Retrieved 14 April 2015.
  4. Schiermeier, Quirin (14 April 2015). "Rosetta's comet has no magnetic field". Nature. doi:10.1038/nature.2015.17327.
  5. Agle, DC; Brown, Dwayne; Fohn, Joe; Bauer, Markus (2 June 2015). "NASA Instrument on Rosetta Makes Comet Atmosphere Discovery". NASA. Retrieved 2 June 2015.
  6. Feldman, Paul D.; A'Hearn, Michael F.; Bertaux, Jean-Loup; Feaga, Lori M.; Parker, Joel Wm.; et al. (2 June 2015). "Measurements of the near-nucleus coma of comet 67P/Churyumov-Gerasimenko with the Alice far-ultraviolet spectrograph on Rosetta" (PDF). Astronomy and Astrophysics. 583: A8. arXiv:1506.01203. Bibcode:2015A&A...583A...8F. doi:10.1051/0004-6361/201525925.
  7. Filacchione, Gianrico; Capaccioni, Fabrizio; Taylor, Matt; Bauer, Markus (13 January 2016). "Exposed ice on Rosetta's comet confirmed as water" (Press release). European Space Agency. Archived from the original on 18 January 2016. Retrieved 14 January 2016.
  8. Filacchione, G.; de Sanctis, M. C.; Capaccioni, F.; Raponi, A.; Tosi, F.; et al. (13 January 2016). "Exposed water ice on the nucleus of comet 67P/Churyumov–Gerasimenko". Nature. Bibcode:2016Natur.529..368F. doi:10.1038/nature16190.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.