واکنش زینک-سول

واکنش زینک-سول (به انگلیسی: Zincke–Suhl reaction) یک مورد خاص ازواکنش آلکیل دار کردن فریدل-کرافتس است که برای نخستین بار توسط تئودور زینک و سول توضیح داده شده‌است.[1]

Zincke-Suhl reac

متن چپ‌چین‌شده

tion

تبدیل پارا-کرزول به سیکلوهزگرادی انون (با کمک آلومینیوم کلراید به عنوان کاتالیزور و تتراکلرومتان به عنوان حلال) یک مثال کلاسیک از این واکنش محسوب می‌گردد. در دههٔ ۵۰ میلادی، ملوین نیومن دانشمند ایالات متحده به‌طور گسترده این واکنش را مورد مطالعه قرار داده‌است و چندین روش کار بهبود یافته و همچنین گزارشهای مربوط به مکانیزم واکنش را ارائه کرده‌است.[2][3]

منابع

Zincke, Th.; Suhl. R. (1906). "Ueber die Einwirkung von Tetrachlorkohlenstoff und Aluminiumchlorid auf p-Kresol und p-Kresolderivate". Chemische Berichte. 39 (4): 4148–4153. doi:10.1002/cber.190603904115.
M Newman. A Study of the Zincke and Suhl Reaction, J. Am. Chem. Soc. 19(6) (1954) p978
M Newman. The Aluminum Chloride-catalyzed Reaction of Benzotrichloride with p-Cresol, J. Am. Chem. Soc. 19(6) (1954) p985

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Zincke, Th.; Suhl. R. (1906). "Ueber die Einwirkung von Tetrachlorkohlenstoff und Aluminiumchlorid auf p-Kresol und p-Kresolderivate". Chemische Berichte. 39 (4): 4148–4153. doi:10.1002/cber.190603904115.

[2] M Newman. A Study of the Zincke and Suhl Reaction, J. Am. Chem. Soc. 19(6) (1954) p978

[3] M Newman. The Aluminum Chloride-catalyzed Reaction of Benzotrichloride with p-Cresol, J. Am. Chem. Soc. 19(6) (1954) p985