واینو آلتونن
واینو ولادمر آلتونن (به فنلاندی: Wäinö Valdemar Aaltonen؛ ۸ مارس ۱۸۹۴–۳۰ مه ۱۹۶۶) یک هنرمند و مجسمه‌ساز اهل فنلاند بود.[1] دیکشنری بیوگرافی چمبرز او را به عنوان «یکی از مجسمه‌سازان پیشتاز فنلاند» توصیف می‌کند. وی بین سالهای ۱۹۱۶ تا ۱۹۶۱ میلادی فعالیت می‌کرد.
| واینو آلتونن Wäinö Aaltonen | |
|---|---|
 آلتونن در اوایل قرن بیستم | |
| زادهٔ | ۸ مارس ۱۸۹۴ |
| درگذشت | ۳۰ مهٔ ۱۹۶۶ (۷۲ سال) هلسینکی |
| ملیت | فنلاند |
| پیشه | مجسمه‌سازی |
| سالهای فعالیت | ۱۹۱۶–۱۹۶۱ |
| کارهای برجسته | مجسمه پاوو نورمی، ۱۹۲۵ یادبود آلکسیس کیوی، ۱۹۳۹ مجسمه‌های موجود در تالار عمومی پارلمان فنلاند |
| همسر(ها) | Aino Pietikäinen (m. ۱۹۲۰–۱۹??) Elsa Rantalainen (m. ۱۹۳۱–۱۹??) Elvi Hertell (m. ۱۹۴۲–۱۹??) Elisabet Maasik (m. ۱۹۶۱–۱۹??) |
زندگی
واینو در اواخر سده ۱۹ در ۸ مارس ۱۸۹۴ در دهکده کارائینین فنلاند به‌دنیا آمد. وی پس از ناشنوایی در کودکی به‌هنر علاقه‌مند شد و از ۱۶ سالگی یا به‌طور خاص بین سالهای ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۵ در مدرسه نقاشی انجمن هنر ترکو شرکت کرد.[2] او چندین سال در این مدرسه برای تحصیل نقاشی گذراند، اما بیشتر در آنجا مجسمه‌سازی تدریس می‌شد. او تکنیک‌های مرمت سنگ مرمر را با کمک خویشاوند خود آره آلتونن و با کار کردن به عنوان کارآموز سنگ‌تراشی در هیرونسالو آموخت. مجسمه‌ساز فلیکس نایلوند برای یک فصل، معلم جایگزین در مدرسه هنر در تورکو بود و کار او الهام‌بخش آلتونن جوان شد.[3]
پس از استقلال فنلاند در ۱۹۱۷ آلتونن یادمان‌هایی از پیکره‌ها و نیم‌تنه‌هایی از شهروندان فنلاند ساخت و از این راه شهرت زیادی به‌دست‌آورد.
سفری که آلتونن در سال ۱۹۲۳ به ایتالیا انجام داد، چشمانش را به هنر کوبیسم و فوتوریسم باز کرد. این عناصر را می‌توان در درجه اول در نقاشی‌های او مشاهده کرد.
واینو آلتونن از میهن‌پرستان نام‌آور فنلاند بود. روحیه او با ظهور جمهوری فنلاند و جنگ جهانی اول متلاطم شد و یادبودهای جنگ را مجسم کرد. او به‌زودی به یک نماد ملی‌گرایی و نمونه‌ای برای فنلاندی‌ها تبدیل شد و در سال ۱۹۲۷ نمایشگاهی در استکهلم تأسیس کرد.
سبک و آثار
از دیدگاهی مجسمه‌های آلتونن طبیعت‌گرایانه است و با چهره‌های تاریخی و سردیسهایی که شهروندان فنلاند به تصویر کشیده از آن یاد می‌شود. آثار او گرچه عمدتاً طبیعت گرایانه است اما تأثیر کوبیستی نیز در آن‌ها حضور دارد. او یکی از پیشگامان اولیه قرن بیستم حکاکی مستقیم بود.
یادمان مفرغی پاوو نورمی دوندهٔ قهرمان فنلاندی در ۱۹۲۵ در ورزشگاه هلسینکی و نیم‌تنهٔ سیبلیوس آهنگ‌ساز مشهور فنلاندی در ۱۹۲۸ ازجمله آثار مشهور اوست. اثر قابل توجه دیگر او سردیس ژان سیبلیوس در سال ۱۹۲۸ است. این دو اثر، مانند اغلب کارهای اصلی او مجسمه برنزی است هرچند او کارهایی هم با سنگ و حتی شیشه انجام داده‌است.
آلتونن در اوایل قرن ۲۰ از پیشگامان کنده‌کاریِ مستقیم بر روی گرانیت بود؛ که مادهٔ دلخواه او بشمار می‌رود. بعدها شیوهٔ خشک‌تری از کلاسیسیسم نو را در کارهایش پروراند که به فراخور سفارش‌هایی بود که از دولت دریافت می‌کرد؛ پیکره‌های تمثیلیِ موجود در بنای پارلمان فنلاند در هلسینکی در سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۲ از آن جمله‌اند.
هنگامی که ساختمان جدید پارلمان فنلاند ساخته شد، معمار آن یوهان سیگفرد سیرین می‌خواست که بتواند مجسمه‌هایی را مستقیماً از آلتون خریداری کند. اما یک رقابت علنی اعلام شد با این وجود کار آلتونن به‌عنوان برنده انتخاب شد. مجموعه مجسمه‌های گچی و طلاکاری شده که آلتونن در سال ۱۹۳۲ به پایان رساند پس از مرگ وی با برنز اجرا شد.[4]
زندگی شخصی
آلتونن در طول زندگی‌اش چهار بار ازدواج کرد. پسرش متی آلتونن یک معمار شد که موزه هنر واینو آلتونن در تورکو را طراحی کرد.[5] مجموعه بزرگی از آثار وی در نمایشگاه دائمی این موزه قرار دارد.[6]
پانویس
- "AALTONEN, WÄINÖ Waldemar". Register of the Artists' Association of Finland (به فنلاندی). Artists' Association of Finland. Retrieved 15 January 2017.
- Schildt, Göran, Modern Finnish Sculpture. Praeger Publishers, New York, 1970
- Ahtola-Moorhouse, Leena. "Aaltonen, Wäinö". Biografiskt lexikon för Finland (به سوئدی). Svenska litteratursällskapet i Finland. Retrieved 15 January 2017.
- "Parliament's Buildings and Art" (PDF). Parliament of Finland. Retrieved 15 January 2017.
p.21
- Ahtola-Moorhouse, Leena. "Aaltonen, Wäinö". Biografiskt lexikon för Finland (به سوئدی). Svenska litteratursällskapet i Finland. Retrieved 15 January 2017.
- "Wäinö Aaltonen". Wäinö Aaltonen Museum of Art. Retrieved 15 January 2017.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Wäinö Aaltonen». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۰.
