ویتو جنوویزه
ویتو جنوویزه (به ایتالیایی: [ˈvi:to dʒenoˈve:ze, -e:se]؛ ۲۱ نوامبر ۱۸۹۷–۱۴ فوریه ۱۹۶۹) یک گنگستر ایتالیایی الاصل بود که عمدتاً در ایالات متحده فعالیت میکرد. جنوویزه در جریان ممنوعیت الکل در ایالات متحده به عنوان مجری در مافیای آمریکا به قدرت رسید. جنوویسه که یکی از همکاران و از دوستان دوره کودکی لاکی لوچیانو بود، در جنگ کاستلاماره شرکت کرد و به شکلگیری و ظهور مافیا و جنایات سازمان یافته در ایالات متحده یاری رساند. وی بعداً خانواده جنایی لوچیانو را رهبری میکند که به احترام وی به خانواده جنایتکار جنوویسه تغییر نام دادهاست.
ویتو جنوویزه Vito Genovese | |
---|---|
زادهٔ | ۲۱ نوامبر ۱۸۹۷ ریسی گیلیانو، توفینو، ایتالیا |
درگذشت | ۱۴ فوریهٔ ۱۹۶۹ (۷۱ سال) اسپرینگفیلد، میزوری، ایالات متحده آمریکا |
آرامگاه | Saint John Cemetery, کویینز، ایالت نیویورک |
دیگر نامها | دون ویتونه |
پیشه | رئیس مافیا |
همسر(ها) | دوناتا راگونه (مرگ او) آنا ژنووز ۱۹۳۲ |
وفاداری | خانواده جنوویسه |
محکوم(ـان) | توطئه (جرم) برای نقض قوانین مواد مخدر فدرال (1959) |
مجازات | ۱۵ سال زندان (۱۹۵۹) |
همراه با لوچیانو، جنوویزه به گسترش تجارت هروئین در سطح بینالمللی کمک کرد. در سال ۱۹۳۷، او به ایتالیا گریخت، و برای مدت کوتاهی در طول جنگ جهانی دوم، از رژیم بنیتو موسولینی در ایتالیا به دلیل ترس از اخراج به ایالات متحده برای مقابله با اتهامات قتل، حمایت کرد. وی در سال ۱۹۴۵ به ایالات متحده بازگشت. جنوویزه به عنوان مربی وینسنت «چین» گیگانته، رئیس آینده خانواده خدمت کرده بود.[1]
در سال ۱۹۵۷، وی با دستور قتل آلبرت آناستازیا و اقدام به قتل فرانک کاستلو، برای عنوان رئیس روئسا رقابت کرد. بلافاصله پس از این، وی برای تقویت قدرت خود اجلاس مافیایی را فراخواند، اما جلسه توسط پلیس مورد حمله قرار گرفت. در سال ۱۹۵۹، با محکومیت به اتهام توطئه مواد مخدر و محکومیت به ۱۵ سال زندان، دوران حکمرانی وی قطع شد. در حالی که او و جو والاچی زیرمجموعه اش با هم در زندان بودند، والاچی یکی از زندانیان را که فکر میکرد ضارب فرستاده شده توسط جینوویزه است، کشت. والاچی سپس شاهد دولت شد. جنوویزه در ۱۴ فوریه ۱۹۶۹ در زندان درگذشت.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Vito Genovese». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۴ نوامبر ۲۰۲۰.
پانویس
- DeVico, Peter J. "The Mafia Made Easy: The Anatomy and Culture of La Cosa Nostra". (p. 186).