پابرهنگی
پابرهنگی یا برهنه‌پایی به معنای نپوشیدن پای‌افزار است. پابرهنگی در زبان فارسی به کنایه از فقر نیز به‌کار می‌رود.[1] پابرهنگی می‌تواند به‌دلیل ساده‌زیستی افراد باشد که مثال مشهور آن سقراط است.[2]
.jpg.webp)
پابرهنه‌ای در حال استراحت
نگارخانه
منابع
- علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «پابرهنه»، لغت‌نامهٔ دهخدا.
- ویل دورانت و آریل دورانت (۱۳۷۸)، تاریخ تمدن (ویراست دوم)، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ص. ۹۳۸
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.