پادشاهی ناپولی
پادشاهی ناپل نام دولتی بود در جنوب شبه‌جزیره ایتالیا که پس از شورش نیایش شامگاهی در ۱۲۸۲ میلادی و جدایی جزیرهٔ سیسیل از پادشاهی سیسیل تشکیل‌شد. این دولت در درازای موجودیت در ستیز با فرانسه و اسپانیا بود. در ۱۸۱۶ با پیوستن دوبارهٔ سیسیل بدان، این کشور جای خود را به پادشاهای دو سیسیل داد.
پادشاهی ناپل Regno di Napoli Naples | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۲۸۲–۱۷۹۹ ۱۷۹۹–۱۸۱۶ | |||||||||||||
 نشان
| |||||||||||||
 | |||||||||||||
| پایتخت | ناپل | ||||||||||||
| زبان(های) رایج | ناپلی | ||||||||||||
| حکومت | پادشاهی مطلقه | ||||||||||||
| پادشاه | |||||||||||||
• ۱۲۸۲–۱۲۸۵ | شارل یکم (نخستین) | ||||||||||||
• ۱۸۱۵–۱۸۱۶ | فردیناند چهارم (واپسین) | ||||||||||||
| تاریخ | |||||||||||||
• شورش نیایش شامگاهی | ۳۰ مارس ۱۲۸۲ | ||||||||||||
• صلح کالتابلوتا | ۳۱ اوت ۱۳۰۲ | ||||||||||||
• پیمان راشتات | ۷ مارس ۱۷۱۴ | ||||||||||||
• نبرد کامپو تنزه | ۱۰ مارس ۱۸۰۶ | ||||||||||||
• نبرد تولنتینو | ۲ مهٔ ۱۸۱۵ | ||||||||||||
| ۸ دسامبر ۱۸۱۶ | |||||||||||||
| واحد پول | پیاسترای ناپل لیره ناپل (۱۸۱۲–۱۸۱۵) | ||||||||||||
| |||||||||||||
.svg.png.webp){kind=small}
تاریخ
پس از شورش نیایش شامگاهی شارل یکم از سیسیل رانده‌شد. شارل ستاد فرماندهی‌اش را به ناپل برد و از این روی دولتش پادشاهی ناپل خوانده‌شد. از این پس جانشینان شارل از دودمان آنژو داعیهٔ فرمانروایی بر سیسیل را داشتند تا اینکه در زمان ژان یکم این شهبانو ادعای مالکیتش بر این جزیره را پس‌گرفت. خود ژان گرفتار دست‌اندازی‌های پی‌درپی لایوش یکم پادشاه مجارستان بود. سرانجام پس از مرگ ژان یکم فرمانروایی ناپل به کاروی دوم پادشاه مجار از دودمان آنژو رسید.
در ۱۴۴۲ میلادی آلفونسوی پنجم -از دودمان آراگون- پادشاهی ناپل را تسخیرنمود و دیگربار اینن سرزمین را به همراه سیسیل به زیر یک پرچم -ولی وابسته به آراگون درآورد، ولی پس از مرگش جانشین و پسر او فردیناند یکم بار دیگر حکومتی جدا از سیسیل را در ناپل برپا داشت.
با مرگ فردیناند یکم شارل هشتم -که انتساب به دودمان آنژو داشت- پادشاهی ناپل را به تصرف خود درآورد و آلفونسوی دوم را از آنجا بیرون راند. با پشتیبانی فردیناند پادشاه آراگون فردیناند دوم پسر آلفونسو توانست دوباره به تاج و تخت ناپل دست یابد.
در آغاز سدهٔ هژدهم و در پی جنگ‌های جانشینی اسپانیا پادشاهی ناپل باز هم دست به دست شد و اینبار کنترل آن به همراه سیسیل به دست کارل ششم، امپراتور مقدس روم سپرده‌شد. در پی جنگ جانشینی لهستان ولی اسپانیایی‌ها بر ناپل تاختند و اینبار پادشاهی آن به کارلوس سوم سپرده‌شد. هنگامی که کارلوس به تاج و تخت اسپانیا دست یافت، ناپل و سیسیل را به برادر کوچکترش فردیناند چهارم سپرد.
فردیناند چهارم که از دودمان بوربون بود، با انقلاب فرانسه و ناپلئون بناپارت سر سازش نداشت. در ۱۷۹۸ او رم را گشود، ولی انقلابیان فرانسوی یک سال پس از آن وی را از آنجا بیرون راندند. سرانجام او ناچار شد به سیسیل بگریزد و فرانسویان نیز در ناپل جمهوری پارتنوپه را برپا نمودند.
ناپلئون پس از پیروزی‌هایش در ایتالیا برادرش ژوزف بوناپارت را بر تخت پادشاهی ناپل نشاند. دو سال پس از آن ژوزف به پادشاهی اسپانیا رسید، پس خواهرش کارولین بناپارت بر تخت پادشاهی ناپل نشست‌وشوهرش ژواشیم مورا کنترل کشور را به دست گرفت.. دراین کشاکش فردیناند همچنان در سیسیل بود و به یاری انگلیسی‌ها کوشید تا از جزیره دفاع‌کند. سرانجام پس از رویداد بازگشت صدروزه ناپلئون و در نبرد تولنتینو مورا از اتریش شکست‌خورد و ناچار به گریز گردید. فردیناند چهارم به تخت پادشاهی از دست رفته‌اش دوباره دست یافت. مورا کوشید تا باز به پادشاهی ناپل برسد، ولی ناکام ماند، دستگیرشد و توسط جوخهٔ آتش اعدام‌شد.
در ۱۸۱۶ میلادی سرانجام سیسیل به پادشاهی ناپل بازگشت و از آن پس پادشاهی دو سیسیل جایگزین دولت پیشین گردید.
نگارخانه
.svg.png.webp)
.svg.png.webp)
.svg.png.webp)
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پادشاهی ناپولی موجود است. |
Wikipedia contributors, "Kingdom of Naples," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Kingdom_of_Naples&oldid=477872901 (accessed February 27, 2012).