پارچه بافتنی

پارچه بافتنی نوعی از پارچه است که بر خلاف منسوجات بی‌بافت و پارچه‌های حاصل از نساجی، به روش بافندگی ایجاد شده و هم جنس نرمتری دارد و هم به خاطر بافته بودن، به سادگی قابل شکل دادن است در نتیجه در تهیه جوراب یا کلاه از آن استفاده می‌شود.

نمونه‌ای پارچه بافتنی که با نخ‌های زرد و قرمز بافته شده‌است.

ساختار
ساختار پارچهٔ یک جوراب بافتنی. مسیری که توسط نخ قرمز ایجاد شده را یک «رج» می‌نامند و هر رج به رج بالایی آویخته است. بالاترین رج «آزاد» است و می‌توان رجی دیگر به آن افزود.

پارچه بافتنی از یک سری رج تشکیل می‌شود که هر رج به قبلی بافته شده‌است.

انواع

پارچه‌های بافتنی به دو دستهٔ اصلی تقسیم می‌شوند: تاربافت و پودبافت. این نامگذاری بر اساس نوع بافت به تناسب تار و پود پارچه انجام می‌گیرد. پارچه‌های تاربافت نظیر تریکو استقامت بیشتری دارند، در نتیجه برای بافتنی‌های ظریف‌تر (نظیر لباس زیر) به کار می‌روند.

تریکو
مقایسهٔ بافت تریکو (تاربافت) با بافتنی معمولی (پودبافت)

تریکو یکی از انواع پارچه‌های تاربافت است. در این نوع پارچه، بافت به صورت زیگزاگ حول یک رشتهٔ عمودی (تار) انجام می‌شود، که متمایز با بافت معمولی است که حول پود انجام می‌گیرد. این کار باعث مقاومت بیشتر این نوع پارچه در برابر «در رفتن» (از هم جداشدن رشته‌های بافته) می‌گردد.

منابع

    پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پارچه بافتنی موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.