پالالوتوماتیکا

پالالوتوماتیکا (به ایتالیایی: PalaLottomatica) با نام سابق پلازتو دلو اسپرت یک سالن سرپوشیده ورزشی در شهر رم، ایتالیا است.

پالالوتوماتیکا
Palazzo dello Sport, PalaSport, PalaEUR
نام‌های پیشینپلازتو دلو اسپرت (۱۹۶۰-۲۰۰۳)
مکانPiazzale dello Sport
ایتالیا-۰۰۱۴۴ رم
مختصات۴۱°۴۹′۳۱٫۳۱″ شمالی ۱۲°۲۷′۵۹٫۵۵″ شرقی
مالکEnte EUR Spa
گردانندهAll Events Spa
گنجایشبسکتبال: ۱۱,۲۰۰[1]
سطحپارکت
ساخت
آغاز ساخت۱۹۵۶
ساخت۱۹۶۰
گشایش۱۹۶۰
نوسازی۲۰۰۳
معارمارچلو پیاسنتینی
مهندس سازهپیر لوییجی نروی
مهندس خدماتIngg. Nervi & Bartoli
کرایه‌نشینان
ویرتوس رم (۱۹۸۳–۱۹۹۹, ۲۰۰۳–۲۰۱۱)

این سالن یکی از چندین ساختمان ساخته شده توسط نروی و پسرش آنتونی برای بازیهای المپیک ۱۹۶۰ در رم بوده‌است. این ساختمان به گونه‌ای طراحی شده‌است که ۵۰۰۰ تماشاچی را برای مسابقات کشتی، بوکس، ژیمناستیک و والیبال در خود جای دهد. قطر گنبد دایره‌ای شکل آن ۶۰ متر و ارتفاع آن ۲۱ متر می‌باشد. فرم معمارانه گنبد پوسته‌ای با طرح لاملا و فرم ستون‌ها در این بنا بی‌نظیر است.[2]

فرم گنبد از نیم کره کوچکتر است و به این ترتیب حجم کمتری اشغال کرده و وزن و ارتفاع کمتری دارد. گنبد دارای تیرهای تقویت‌کننده یکپارچه به فرم لاملا و به صورت نمایان می‌باشد که به‌طور حلزونی شکل به سمت داخل و در جهت مرکز گنبد ادامه می‌یابد. در مرکز گنبد یک حلقه فشاری وجود دارد که تأمین‌کننده نور طبیعی در قسمت مرکزی ساختمان می‌باشد. گنبد متکی بر ۳۶ عدد ستون بتنی درجا می‌باشد که با فواصل مساوی در اطراف ساختمان قرار دارند. این فرم کمترین فضا را در روی زمین و در محل رفت‌وآمد تماشاچیان اشغال می‌کند. شیوه ساخت گنبد حداقل به اندازه طرح سازه آن نوآوری داشته و متشکل از بتن مسلح با قالب درجا بوده‌استکه به وسیله ۱۶۲۰ عدد قالب بتنی پیش‌ساخته به شکل الماس که پس از ساختته شدن در چای خود قرار گرفته‌اند، شکل گرفته‌است.[3]

پوسته گنبد به وسیله تا خوردگیهای ملایمی بر روی لبه آن در برابر خم شدگی مقاوم شده است، درست مثل بافت پوسته‌های صدف‌های دریایی. در ضمن امکان امکان استفاده از نور طبیعی از میان شکاف‌های پدید آمده در میان تا خوردگیها ممکن شده‌است. شیوه ساخت این بنا کاملاً اقتصادی بوده و سرعت ساخت بالایی داشته‌است و در نهایت نمایی عالی برای ساختمان تأمین شده‌است. تنها ۳۰ روز برای اجرای کامل گنبد وقت صرف شده‌است.[3][4][5]

پیر لوییجی و آنتونیو نروی، سازه: نروی و بارتولی، رم ایتالیا، ۱۹۷۵[2]

پانویس

  1. seating capacity of PalaLottomatica
  2. گلابچی محمود. استاتیک کاربردی برای دانشجویان معماری و مهندسی عمران. تهران: انتشارات دانشگاه تهران۱۳۸۵
  3. مور، فولر. ترجمه: گلابچی محمود. درک رفتار سازه‌ها. تهران: انتشارات دانشگاه تهران۱۳۸۲
  4. Siegel, C. (1975). Structure and Form in Modern Architecture, Huntington, New York, Robert E. Kreiger
  5. Nervi. P. L.1963,PierLuigiNervi:Buildings,Projects,Structures 1953-1963.NewYork:Praeger

منابع

  • گلابچی، محمود (۱۳۸۵). استاتیک کاربردی برای دانشجویان معماری و مهندسی عمران. تهران: دانشگاه تهران.
  • گلابچی، محمود (۱۳۸۲). درک رفتار سازه‌ها. تهران: دانشگاه تهران.
  • Siegel، C (۱۹۷۵). Structure and Form in Modern Architecture. New York: Robert E. Kreiger.
  • Nervi، P. L (۱۹۶۳). Buildings,Projects,Structures 1953-1963. New York: Praeger.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پالالوتوماتیکا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.