پرسش جنوب

پرسش جنوب (به ایتالیایی: Questione meridionale) پرسشی است که پس از وحدت ایتالیا در مورد علت عقب‌ماندگی و بازماندگی ماندگار مناطق جنوب ایتالیا در توسعه اقتصادی-اجتماعی در مقایسه با سایر مناطق کشور، به ویژه شمالی‌ها، مطرح شده‌است.[1] این مسئله برای نخستین بار در سال ۱۸۷۳ توسط نماینده رادیکال لمباردی به نام آنتونیو بیلیا مطرح شد که علت اوضاع نابسامان اقتصادی جنوب را در مقایسه با سایر مناطق ایتالیای متحد جویا بود.[2]

جنوب ایتالیا (تعریف گسترده به صورتی روشن و تعریف محدود به صورتی تیره)

منشأ اختلافات اقتصادی و اجتماعی میان جنوب و شمال ایتالیا برای مدت مسئله‌ای بحث‌برانگیز بوده‌است. این وضعیت دارای دلایل سیاسی و همچنین ایدئولوژیک است؛ بنابراین، برخی از افرادی که این پدیده را مطالعه کرده‌اند، فکر می‌کنند که منشأ عقب‌ماندگی جنوب به پیش از اتحاد بازمی‌گردد، در حالی که گروه دیگری از فرضیه عقب‌ماندگی پس از اتحاد پشتیبانی می‌کند و فکر می‌کند که این عقب‌ماندگی پس اتحاد شبه‌جزیره ایتالیا رخ داده‌است.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Francesco Barbagallo scrive in Mezzogiorno e questione meridionale (1860-1960): "La storia della questione meridionale è la storia del Mezzogiorno nello Stato italiano e della riflessione sul particolare tipo di rapporto realizzatosi tra il Mezzogiorno e lo Stato, tra diverse strutture economiche e ceti sociali. La questione meridionale nasce quindi al momento dell'unità, come problema dei Mezzogiorno all'interno dello Stato italiano, come forma particolare dell'espansione meridionale rapportata al modello unitario di sviluppo capitalistico messo in moto nei decenni successivi al 1860."
  2. Romano, Salvatore Francesco (1945). Storia della questione meridionale.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.