پیترو پرونا

پی‌یترو پرونا (به انگلیسی: Pietro Perona) استاد مهندسی برق و محاسبات و سیستم‌های عصبی در موسسه فناوری کالیفرنیا و مدیر مرکز تحقیقات مهندسی بنیاد علوم ملی در مهندسی سیستم‌های نئومورفیک است. او به خاطر تحقیقاتش در بینایی رایانه شناخته شده‌است و مدیر گروه بینایی محاسباتی کالتک است.[2]

پیترو پرونا
Pietro Perona presenting at the 18th annual Signal and Image Sciences Workshop at Lawrence Livermore National Laboratory.
زادهٔ1961 (۵۹–۶۰ ساله)[1]
پادووا
ملیت ایتالیا
ایالات متحده آمریکا
محل تحصیلدانشگاه پادووا
دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (1990, PhD)
شناخته‌شده برایبینایی رایانه‌ای
یادگیری ماشین
علوم اعصاب شناختی
جایزه(ها)Longuet-Higgins Prize (2013) , Koenderink Prize (2010)
وبگاه
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتعلوم رایانه
محل کارمؤسسه فناوری کالیفرنیا
استاد راهنماJitendra Malik
دانشجویان دکتریفی-فی لی
Jean-Yves Bouguet
Stefano Soatto

بیوگرافی دانشگاهی

پرونا دکترای مهندسی برق را با درجه عالی از دانشگاه پادوا در سال ۱۹۸۵ و دکترای خود را از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی در سال ۱۹۹۰ دریافت کرد.[3] عنوان پایان‌نامه او «پیدا کردن مرزهای بافت و روشنایی در تصاویر» و استاد راهنمای او جیتندرا مالیک بود.[4] در سال ۱۹۹۰، او عضو پسادکتری در مؤسسه بین‌المللی علوم رایانه در برکلی بود. از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱، او عضو پسادکتری در موسسه فناوری ماساچوست در آزمایشگاه سیستم اطلاعات و تصمیم‌گیری بود.[5] او از سال ۱۹۹۱ در دانشکده مؤسسه فناوری کالیفرنیا بوده‌است و در سال ۲۰۰۸ او به نام آلن پکت استاد شد.[3]

پژوهش

تحقیق پرونا بر جنبه‌های محاسباتی دید و یادگیری تمرکز دارد. او توسعه معادله دیفرانسیل انحصاری، یک معادله دیفرانسیل دیفرانسیل جزئی است که باعث کاهش سر و صدا در تصاویر در حالی که افزایش مرزهای منطقه. او در حال حاضر در تشخیص بصری و در تجزیه و تحلیل بصری از رفتار علاقه‌مند است.[6][7][8] پروونا و سرگ Belongie منجر به پروژه Visipedia، که تسهیل تحقیقات در مورد ارائه بصری دانش، جستجوی بصری، و سیستم‌های یادگیری ماشین در انسان است.[9][10]

پرونا پیشگام مطالعه طبقه‌بندی بصری (از جمله انتشار مجموعه Caltech 101) بود که جایزه Longuet-Higgins را در سال ۲۰۱۳ دریافت کرد.[11] او همچنین دریافت کننده جایزه Koenderink 2010 برای مشارکت‌های اساسی در دیدگاه رایانه، کنفرانس رایانه رایانه ای ۲۰۰۳ و جایزه بهترین مقاله برای تشخیص الگو و یک جایزه تحقیقاتی ریاست جمهوری سال ۱۹۹۶ در NSF است.

پوشش رسانه ای

گفتارها یا تحقیقات پرونا در رسانه‌های مختلف ملی، از جمله نیویورک تایمز،[6][12][13] علوم روز جمعه،[14] نیویورکر[15] و لس آنجلس تایمز بازتاب داشته‌است.[16] در سال ۲۰۰۳، پرونا و استفن نولین نمایشگاه هنر NEURO را برگزار کردند که هنرمندان و دانشمندان معاصر را برای بررسی مهندسی نئومورفیک گرد هم آورد.[17]

منابع
  1. Perona, Pietro; Malik, Jitendra (1990). "Scale-space and edge detection using anisotropic diffusion". IEEE Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence. 12 (7): 629–639. doi:10.1109/34.56205.
  2. "Computational Vision: [Home]".
  3. Pietro Perona at the Caltech directory
  4. Pietro Perona at the پروژه تبارشناسی ریاضیات
  5. Pietro Perona at the Simons Foundation
  6. [1] J. Gorman. To Study Aggression, a Fight Club for Flies. The New York Times. Feb. 3, 2014
  7. Lizzie Buchen. Behavior: Flies on film. Nature, Dec. 2, 2009.
  8. M. Reiser. The ethomics era? Nature Methods 6, 413 - 414 (2009)
  9. "Visipedia".
  10. Belongie, Serge; Perona, Pietro (2016). "Visipedia circa 2015". Pattern Recognition Letters. 72: 15–24. doi:10.1016/j.patrec.2015.11.023.
  11. "Longuet-Higgins Prize • IEEE Computer Society". Archived from the original on 16 March 2018. Retrieved 14 July 2019.
  12. Hart, Hugh (2007-03-04). "Mojo - Interactive Sculpture - Christian Moeller". The New York Times.
  13. Ricadela, Aaron (2005-03-10). "New System Enhances Images in Crime Investigation". The New York Times.
  14. "An Algorithm to Identify Every Tree".
  16. "L.A. Wants Caltech and Google to count the city's trees".
  17. بایگانی‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine Suzanne Muchnic. Avant Science. Los Angeles Times, Feb. 16, 2003.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.