پینه (بافت)

پینه یا کالوس بافت توموری گیاهی است که از سازمان یافتگی کمی برخوردار است که در زخم‌های بافت‌ها و اندامهای تمایز یافته به وجود می‌آید. نوع این سلولها از نوع سلولهای پارانشیمی بوده، که هنگامی که گیاه زخمی می‌شود در محل برش پینه تشکیل می‌شود و به نظر نوعی پاسخ مقاومتی از طرف گیاه برای ترمیم بافت‌های تخریب شده‌است.[1]

پینه توتون.

بافت پینه ای (کالوسی) سالم و دارای رشد سریع پیش شرطی ضروری برای تراریزش گیاهان به کمک اگروباکتریوم می‌باشد.[2]

منشأ تشکیل پینه

با آغاز تشکیل پینه در محیط درون شیشه، فرایند تمایزیابی و تخصصی شدن یاخته‌های گیاه مادر معکوس شده و سلول‌های ریزنمونه تمایززدایی می‌شوند. فرایند تمایززدایی با تغییر در فعالیت متابولیکی، مصرف مواد ذخیره‌ای و تقسیم سریع سلولی آغاز می‌شود و منجر به تشکیل سلول‌های پارانشیمی غیر تخصصی و سازمان نیافته می‌شود.[3]

انواع پینه

بافت پینه از دیدگاه ظاهر عمومی و دیگر جنبه‌های فیزیکی گونه‌گونی زیادی دارد. این تنوع تحت تأثیر بافت والدی ریزنمونه، سن پینه و شرایط رشدی است. پینه ممکن است سفید، سبز یا به دلیل وجود رنگدانه‌های آنتوسیانین دارای رنگ‌های مختلفی باشد. سلول‌های پینه ممکن است فشردگی زیادی با هم نداشته و حالت سُست داشته باشند یا اینکه لیگنینی شده و حالت سفت و متراکم به خود بگیرند. افزون بر این پینه ممکن است جنین‌زا یا غیر جنین‌زا بوده، یعنی توانایی ایجاد جنین به طور خودبخود یا تحت شرایط مناسب را داشته باشد.[3]

منابع
  1. بیوتکنولوژی گیاهی / اچ.اس. چاولا / جعفر ذوالعلی-محمد فارسی
  2. Pazuki, Arman & Sohani, Mehdi (2013). "Phenotypic evaluation of scutellum-derived calluses in 'Indica' rice cultivars" (PDF). Acta Agriculturae Slovenica. 101 (2): 239–247. doi:10.2478/acas-2013-0020. Retrieved February 2, 2014.
  3. کشت بافت گیاهی ترجمه آرش فروتن، ریحانه وادی دار
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.