چاه نیمه عمیق

چاه نیمه عمیق به چاه‌هایی گفته می‌شود که عمق آن‌ها حداکثر ۳۰ تا ۳۵ متر است. از آنجا که چاه‌های نیمه عمیق با دست و به واسطه نیروی انسانی حفر می‌شوند در رده چاه‌های دستی قرار می‌گیرند. به گفته برخی چاه نیمه عمیق چاهیست که تا رسیدن به اولین سفره آب زیر زمینی حفر شده. گروهی نیز بر این باورند که تا زمانی که کیفیت آب در زیر زمین تغییر نکند، چاهی که حفر شده یک چاه نیمه عمیق است. اما به‌طور کلی چنین به نظر می‌رسد که هرگاه چاهی تا رسیدن به اولین سفره آب زیر زمینی حفر شود، در صورتی که عمق آن بیشتر از ٨۰ متر نباشد، یک چاه نیمه عمیق به حساب می‌آید.[1]

کارکرد

برای استخراج آب از داخل چاه نیمه عمیق، می‌توان از دلو متصل به طناب استفاده کرد. همچنین با استفاده از دینام و پمپهای برقی و دیزلی می‌توان آب را از چاه‌های نیمه عمیق به محل مورد نظر انتقال داد.

کاربرد

از چاه‌های نیمه عمیق می‌توان برای مصارف خانگی، پر کردن استخر شنا، آبیاری مزارع، باغ، بوستانهای معمولی و گلخانه‌ها و نیز استفاده در دامپروری‌ها و موارد مشابه بهره جست.

شرب

آب چاه‌های نیمه عمیق اگر چه قابل شرب است، اما به دلیل بالا بودن عناصری چون نیترات و کادیوم در منابع زیر زمینی، پزشکان مصرف آن را توصیه نمی‌کنند و مصرف مکرر آب چاه را خطری برای سلامت انسان و حتی احتمال ابتلا به بیماری سرطان می‌دانند.[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. طبقه‌بندی چاه‌ها و تخلیه چاه‌ها از نظر عمق آنها، سپهر سرویس.
  2. استفاده از آب چاه برای مصارف شرب و احتمال ابتلا به سرطان، شفاف.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.