چفد بستو
چَفد بَستو یا بیزتیز یا «قوس بیضی تیز» نوعی چفد بیضی شکل با فاصله کانونی زیاد (تیز) است که از دیرباز در ساخت طاق و گنبد در معماری ایرانی کاربرد داشتهاست. نسبت فاصله کانونی به دهانه آن ۴ به ۳ است.[1]
منابع
- پیرنیا، محمد کریم، ، سبک شناسی معماری ایرانی، تهران، انتشارات سروش دانش، ۱۳۷۸، ص ۳۵۱
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.