کاروانسرای قدیمی میاندشت
کاروانسرای قدیمی میاندشت مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است و در شاهرود، شرق شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۴ شهریور ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۳۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[1]
| کاروانسرای قدیمی میاندشت | |
|---|---|
 | |
| |
| نام | کاروانسرای قدیمی میاندشت |
| کشور | ایران |
| استان | استان سمنان |
| شهرستان | شاهرود |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | کاروانسرا، سرای |
| دیرینگی | دوره صفوی |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره صفوی، دوره قاجار |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۴۳۹ |
| تاریخ ثبت ملی | ۱۴ شهریور ۱۳۵۶ |
کاروانسراهای میاندشت در دهکده میاندشت میامی در هفت فرسخی خاور میامی واقع است. در آنجا سه کاروانسرا وجود دارد که یکی از آنها کاروانسرای شاه عباسی و دو کاروانسرای دیگر را حسینخان نظامالدوله در دوره قاجاریه ساختهاست.
شیوه ساخت این کاروانسراها در کتاب مطلع الشمس به گونه مشروح و پردامنه بیان شدهاست. بر پایه نوشته نویسنده کتاب در سه کاروانسرای میاندشت و بیرون آنها ۲۰٬۰۰۰ زائر میتوانستند خانه نمایند. تاریخ بنای کاروانسرای میانی را ملک الشعرای صبوری پدر ملک الشعرای بهار به شعر آورده و بر سردر کاروانسرای نام برده نگاشتهاند.
جستارهای وابسته
منابع
- حقیقت (رفیع)، عبدالرّفیع (۱۳۷۰)، تاریخ قومس، تهران: کومش
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.