کرائیت
مغولان از طوایف متعدد مرکب بوده‌اند که از جهت کثرت عدد خانواده و وسعت اراضی با یکدیگر اختلاف بسیار داشته‌اند و مهمترین این طوایف عبارت بودند از طوایف نه‌گانه اغوز (تغز اوغز): اغوز، اویرات، آرلاد، جلایر، تاتار، قنقرات، قیات، کرائیت و مغول. (غز لغت تازی است که به قبیله ترکان اغوز اطلاق می‌شود)
قبیلهٔ کرائیت از جهت قدرت و جمعیت نیرومندترین قبیلهٔ مغول بود. زمانی که نسطوریان را می‌کشتند. عده‌ای از ایشان علاوه بر ایران و عربستان به مغولستان رفت و در آن جا ساکن شدند.
شاه قبیلهٔ کرائیت در قرن ۳ به طور رسمی مسیحیت را پذیرفت و قبیلهٔ او نیز مسیحی شدند.
اروپاییان از ۳۰۰ سال پیش از حملهٔ مغول ایشان را می‌شناختند و با آن‌ها دوستی داشتند.
وسعت قدرت کرائیت‌ها به دیوار چین می‌رسید.
این قبیله در زمان چنگیز توسط نابرادری او اداره می‌شد. چنگیز در شروع کار خود قبایل مسیحی مغول نظیر کرائیت و نایمان را شکست داد و بر ایشان دست یافت.
بعدها نیز قدرت این قبیله محدود نشد چنانچه شمار زیادی از همسران فرمانروایان مغول از میان همین قبیله بودند.