کفیر آب
کفیر آب بلورهای دارای اندازه متوسط در حدود ۵ میلیمتر است که در خانه به صورت کشت در آب و با افزودن شکر (۲ قاشق خوراک خوری برای هر لیتر) و میوههای خشک (به عنوان یک منبع نیتروژن، مانند انجیر و کشمش) کشت داده میشوند و پس از هر بار تخمیر ۲۴ تا ۴۸ ساعت، بلورها را با با آبکش غیرفلزی شسته و دوباره در تنگ آب و با افزودن شکر و جند دانه میوه خشک کشت داده میشوند.
%252C_after_2_days.jpg.webp)

سودمندیها
مصرف کفیر آّب بر روی حرکت روده، سهولت در هضم، تقویت ایمنی، کاهش شدت و مدت اسهال، اختلال خواب، افسردگی و اختلالات زیاد فکری مؤثر میباشد و به بازسازی فلور میکروبی غشاهای مخاطی سراسر دستگاه گوارش کمک میکند.
طرز تهیه
کفیر آب (Water kefir) با استفاده از شکر ، آب میوه یا آب نارگیل تهیه می شود. کفیر آب برای تخمیر اغلب نیاز به یک استارتر دارد. شما می توانید از کفیر کشت داده شده و یا دانه کفیر آبی بسته به اینکه چند وقت یکبار می خواهید نوشیدنی کفیر آبی تهیه کنید استفاده کنید.
طعم و مزه
کفیر شیر مزه دوغ خوشمزه را دارد.البته طعم و مزه اش بخصوص بوده و با توجه به نوع شیر و سطح تخمیر متفاوت می باشد.در صورت تخمیر کامل می توان طعم عالی ترش و گازدار بودنش را حس کنید در صورتی که تخمیر کوتاه مدت دارای عطر و طعم ملایم تری می باشد ولی کفیر آبی مزه ای شیرین با عطر و طعم کمی تخمیر شده دارد و به نسبت از کفیر شیر خوشمزه تر می باشد.[1]
نگهداری
دانههای کفیرآّب دارای خاصیت دائمی رشد و تکثیر هستند تا جمعیت آنها همیشه ثابت و پایدار بماند. ترکیبات دانههای کفیر به چند چیز حساس میباشند که در صورت تماس با آنها از بین رفته یا جمعیتشان کاهش مییابد:
- فلزات (قرار گرفتن در مجاورت فلزات آنها را مضمحل میکند)
- نور (این میکروارگانیسمها جهت تکثیر و عملکرد مناسب نیاز به تاریکی دارند)
- هرگونه مواد پادزیست (حتی کلر موجود در آب لوله کشی شهری روی آنها تأثیر منفی دارد)
- حرارت (دمای بالا تأثیر منفی بر آنها گذاشته و به سرحد داغی که برسد آنها را از بین میبرد)
منابع
ویکیپدیای آلمانی و انگلیسی
جستارهای وابسته
- پربیوتیک. «مقایسه کفیر شیر و کفیر آبی». مرجع کفیر و کامبوجا. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۴-۱۹.