کنتراها

کنتراها گروه‌های شورشی مختلف دست راستی و مورد حمایت آمریکا بودند که از سالیان ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۰ علیه حکومت نظامی سوسیالیستی ساندینیستا موسوم به دولت بازسازی ملی در نیکاراگوئه فعال بودند. در بین گروه‌های مختلف گروه‌های جدایی طلب کنترا، نیروی دموکراتیک نیکاراگوئه (اف.دی. ان) به بزرگ‌ترین آن‌ها تبدیل شد. در ۱۹۸۷ تقریباً تمام سازمان‌های کنترا حداقل به‌طور اسمی در قالب «مقاومت نیکاراگوئه» متحد شدند.

کنتراها
شرکت‌کننده در جنگ کننرا

شورشیان کنترا در نیکاراگوئه
فعالیت ۱۹۷۹–۱۹۹۰
ایدئولوژی ضد کمونیسم
رهبران FDN – Commandante Franklin
ARDE Frente Sur – Cúpula of 6 Regional Commandantes
YATAMA – Commandante Blas
Misura – Steadman Fagoth
ناحیهٔ
عملیات‌ها		 All rural areas of Nicaragua with the exclusion of Pacific Coast, from Río Coco in the north to Río San Juan in the south
نیرو ۲۳٬۰۰۰
تبدیل شده به Recontra Frente Norte 380
متحدان  ایالات متحده آمریکا
مخالفان  نیکاراگوئه

جبهه آزادی‌بخش ملی ساندینیستا

نبردها/جنگ‌ها Major operations at La Trinidad, Rama highway, and Siunalatisha and La Bonanza. Numerous government bases overrun throughout Jinotega, Matagalpa, Zelaya Norte, Zelaya Sur, Chontales, and Rio San Juan provinces.

در طول جنگ‌شان علیه دولت نیکاراگوئه، کنتراها حجم زیادی اقدامات ضد حقوق بشری انجام دادند و از روش‌های تروریستی استفاده کردند.[1][2][3][4][5] آن‌ها این اقدامات را عمدتاً به‌طور نظام‌مند به عنوان یک استراتژی انجام می‌دادند. حامیات کنتراها سعی کردند این تخطی‌ها را ناچیز بینگارند؛ به خصوص دولت ریگان در آمریکا که اقدام به تبلیغات سفید برای تغییر افکار عمومی به نفع کنتراها کرد در حالی که به‌طور مخفیانه کنتراها را تشویق می‌کرد تا به اهداف غیرنظامی حمله کنند.[6]

شکل گیری

پس از انقلاب 1979 نیکاراگوئه که به سرنگونی آناستاسیو سوموزا آخرین دیکتاتور خانواده سوموزا منجر شد سه گروه مجزا به مبارزه با دولت سر کار آمده ساندینیستا پرداختند:

  • نگهبانان سابق گارد ملی نیکاراگوئه و نیروهای دست راستی که سابقاً در خدمت رژیم دیکتاتوری سوموزاها بودند.
  • نیروهای انقلابی که بر علیه رژیم سوموزاها می جنگیدند اما احساس میکردند که از طرف ساندینیستا مورد خیانت واقع شده اند.
  • طبقه متوسط و مرفه نیکاراگوئه که بطور مستقیم در انقلاب نقشی نداشتند ولی با دولت تازه تاسیس ساندینستا مخالف بودند.

با تلاش های آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا و سرویس اطلاعات آرژانتین در سال 1981 این گروه ها و گروهای کوچکتر در نیروی دموکراتیک نیکاراگوئه با یکدیگر متحد شدند.

پیوند به بیرون

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Contras». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰.

منابع
  1. Feldmann, Andreas E.; Maiju Perälä (July 2004). "Reassessing the Causes of Nongovernmental Terrorism in Latin America". Latin American Politics and Society. 46 (2): 101–132. doi:10.1111/j.1548-2456.2004.tb00277.x.
  2. Greg Grandin; Gilbert M. Joseph (2010). A Century of Revolution. دورهام، کارولینای شمالی: انتشارات دانشگاه دوک. p. 89. ISBN 978-0-8223-9285-9.
  3. Todd, Dave (26 February 1986). "Offensive by Nicaraguan "Freedom Fighters" May be Doomed as Arms, Aid Dry Up". Ottawa Citizen. Retrieved 27 June 2011.
  4. Albert J. Jongman; Alex P. Schmid (1988). Political Terrorism: A New Guide To Actors, Authors, Concepts, Data Bases, Theories, And Literature. Transaction Publishers. pp. 17–18. ISBN 978-1-4128-0469-1. Retrieved 27 May 2015.
  5. Athan G. Theoharis; Richard H. Immerman (2006). The Central Intelligence Agency: Security Under Scrutiny. گروه انتشاراتی گرینوود. p. 216. ISBN 978-0-313-33282-1.
  6. Fried, Amy (1997). Muffled Echoes: Oliver North and the Politics of Public Opinion. Columbia University Press. pp. 65–68. ISBN 978-0-231-10820-1. Retrieved 22 April 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.