گذرگاه حیات وحش
گذرگاه حیات وحش یا گذرگاه حیوانات سازه‌هایی هستند که اجازه می‌دهد که حیوانات از راه‌ها، مکانها و محدوده‌های ساخته شده توسط انسان‌ها به راحتی عبور کنند. معمولاً گذرگاه حیوانات در تقاطع با یک جاده یا خط راه‌آهن اتفاق می‌افتد و ممکن است به صورت زیرگذر تونل یا روگذر باشد. زیرگذر برای دوزیستان، ماهیها و حیوانات کوچک مناسب است و روگذر معمولاً برای گله‌های حیوانات بزرگ.[1]
گذرگاه حیات وحش موجب حفاظت از زیستگاه حیوانات می‌شود و از تقسیم شدن و پراکنده شدن زیستگاه‌های جانوران ممانعت می‌کند. معبر حیات وحش همچنین از تصادف حیوانات با وسایل نقلیه و نیز از آسیب زدن به زمین‌های کشاورزی و املاک ممانعت می‌کند.
سازه‌های مشابه می‌توانند برای عبور حیوانات اهلی هم توسط دامداران و گله داران ساخته و استفاده شوند.
جاده‌ها و گسستگی زیستگاه
تکه‌تکه شدن زیستگاه هنگامی روی می‌دهد که سازه‌ها و موانعی از قبیل جادجاده، راه‌آهن، کانالهای آب، خطوط برق و خطوط لوله موجب تقسیم شدن زیستگاه جانوران و حیات وحش شوند (Primack 2006). از راه‌ها نقش مهمتری در این تخریب دارند (Spellerberg 1998). در ایالات متحده، راه‌های این کشور دست کم یک پنجم از زیستگاه‌های کشور را تحت تأثیر قرار داده‌اند (Forman 2000).[2]
اثرات جاده‌ها بر حیات وحش:
- (۱) کاهش زیستگاه و مقدار و کیفیت آن
- (۲) افزایش تصادف حیوانات با خودروها و مرگ و میر وحوش
- (۳) جلوگیری از دسترسی به منابع در طرف دیگر جاده و
- (۴) تقسیم شدن حیات وحش به جمعیت‌های کوچک، پراکنده و آسیب‌پذیر.
جستارهای وابسته
منابع
- "About Green Roofs: Advantages". Scandinavian Green Roof Association. Retrieved 20 July 2012.
In the places where there isn’t enough ground space for green space, the green corridors, and the habitats for animals don’t have to be discontinued, if the flat roofs are used.
- Forman, Richard T. T. (2000-02-01). "Estimate of the Area Affected Ecologically by the Road System in the United States". Conservation Biology. 14 (1): 31–35. doi:10.1046/j.1523-1739.2000.99299.x. ISSN 1523-1739.