گواهینامه بین‌المللی رانندگی
گواهینامه بین‌المللی رانندگی (آی‌دی‌پی) سندی است به شکل کارت یا دفترچه یا هر دوی آن‌ها که از طریق مراجع ذی‌صلاح جهت اعطای حق رانندگی در خارج از کشوری که راننده گواهینامه خود را از آنجا دریافت کرده‌است صادر می‌شود. این سند همراه با اصل گواهینامه صادره از کشور مرجع، معتبر است و به تنهایی، کارکرد یک گواهینامه رانندگی را ندارد.[1]
پیمان‌نامه ۱۹۶۸ وین
سازمان جهانی اتومبیلرانی، مرکز جهانی صدور گواهینامه بین‌المللی برای کشورهایی است که عضو این سازمان هستند. تعداد اعضای این سازمان ۱۹۶ کشور و آخرین مصوبه‌های آن مربوط به سال ۱۹۶۸ میلادی در نشست برگزارشده در کشور اتریش است که طبق توافق این نشست، بیشتر کشورهای عضو سازمان، گواهینامه صادره از سازمان جهانی اتومبیلرانی را برای استفاده اتباع خارجی معتبر اعلام کرده‌اند. بیشتر کشورهای عضو، این قرارداد را پذیرفته‌اند.
نحوه صدور در ایران
[[کانون جهانگردی و اتومبیلرانی ایران] وظیفه صدور گواهینامه بین‌المللی در ایران را بر عهده دارد. این کانون در سال ۱۳۱۴ (۱۹۳۵ میلادی) در ایران تأسیس شد و از همان زمان به عضویت سازمان‌های بین‌المللی FIA (فدراسیون بین‌المللی اتومبیلرانی) و AIT (اتحادیه بین‌المللی جهانگردی) وابسته به سازمان ملل متحد UN درآمد و فعالیت رسمی خود را در سطح جهان آغاز کرد.
پانویس
- "مجوز بین‌المللی رانندگی". ویکی‌پدیا. 30 April 2010.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «International Driving Permit». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۰.