ینابیع الموده

ینابیع الموّده(به معنای چشمه‌سار دوستی و محبت به ذوی‌القربی) کتابی است از حافظ سلیمان بن ابراهیم بن قندوزی حنفی از عالمان اهل سنت حنفی مذهب، در قرن سیزدهم هجری[1]

ینابیع المودة لذوی القربی (چشمه‌سار دوستی و محبت به ذوی‌القربی)
نویسنده(ها)حافظ سلیمان بن ابراهیم بن قندوزی حنفی
زبانعربی
موضوع(ها)مناقب امام علی و ائمه دیگر
تاریخ نشر
قرن سیزدهم هجری

قندوزی دراین کتاب، فضایل پیامبراسلام و اهل بیت را با استناد به کتاب‌های مورداطمینان مانند صحاح ستّه در یک مقدمه و صد باب گرد می‌آورد. از باب هفتاد و یک به بعد مباحثی دربارهٔ غیبت امام زمان، بااستفاده از کتاب‌های گوناگون مطرح می‌کند. این اثر نه تنها در مناطق شیعه نشین، که در دیگر شهرهای اسلامی نیز از ارزش و اهمیت شایانی برخوردار است.

حدیث ثقلین در این کتاب آمده است.[2]

قندوزی در سال ۱۲۲۰ (قمری) دیده به جهان گشود و در سال ۱۲۹۴ در قسطنطنیه از دنیا رفت.

هدف از تألیف کتاب

قندوزی هدف خود را از تألیف این کتاب این گونه بیان می‌کند: «هدف از تألیف این کتاب، آن بوده است که خدای متعال در قرآن کریم (سوره شوری، آیه ۲۳) اجر تبلیغ رسول اکرم (ص) را مودت اهل بیت (ع) قرار داده و آن را واجب کرده است».[1]

دیدگاه‌های مطرح شده

  • قندوزی حنفی در این کتاب می‌نویسد: رسول خدا به علی فرمود: تو صاحب پرچم و حوض منی… تو مولای کسی هستی که من مولای اویم، و من مولای هر مؤمن و مؤمنه ای هستم، مُحبّ و دوستدار تو نیست مگر آنکه ولادتش پاک باشد و دشمن تو نیست مگر آنکه ولادتش ناپاک باشد.»[3]

وی همچنین می‌نویسد: رسول خدا فرمود: هر که ما خاندان را دوست بدارد خدا را بر برترین نعمت‌ها سپاس گزارد. گفتند: برترین نعمت کدام است؟ فرمود: پاک زادگی، زیرا ما را دوست ندارد مگر آن که پاکزاده باشد.»[4]

  • نویسنده در مورد محبت علی بن ابیطالب می‌نویسد: رسول خدا فرمود: یا علی! اگر کسی به اندازه عمر نوح خدا را عبادت کند، و به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق نماید و به اندازه ای عمرش طولانی باشد که بتواند هزار بار پیاده به حج برود، آنگاه در (مکه) بین صفا و مروه مظلومانه کشته شود، ولی، ولایت تو را – ای علی! – نداشته باشد، بوی بهشت به مقام او نخواهد رسید و هرگز وارد بهشت نخواهد شد.[5][6]
  • وی می‌نویسد: در روایتی که در فرائد السمطین جوینی ـ که استاد ذهبی است و ذهبی دربارهٔ او می‌گوید «الإمام الأوحد» ـ آمده، پیامبر فرمود:وقتی در روز قیامت، اولین و آخرین انسان در آنجا جمع می‌شوند و پل صراط بر روی دوزخ نصب می‌گردد، کسی از آن عبور نمی‌کند مگر این‌که نامه ولایت علی ابن ابی طالب را داشته باشد ….[7]
  • ابن حجر مکی نیز در صواعق، و ابو العرفان الصبان در اسعاف الراغبین از پیامبر آورده‌اند که فرمود: «ای فاطمه! به درستی که خداوند از غضب تو غضبناک و از رضای تو خرسند می‌گردد»[8]

منابع

  1. «ترجمه ششمین جلد از کتاب «ینابیع الموده لذوی القربی»». خبرگزاری رسا.
  2. ینابیع المودة، قندوزی حنفی، ص ۳۸، ۱۸۳
  3. القندوزی الحنفی، سلیمان بن إبراهیم (متوفای۱۲۹۴ه)، ینابیع المودة لذوی القربی، ج ۱ ص ۳۹۷، تحقیق:سید علی جمال أشرف الحسینی، ناشر:دار الأسوة للطباعة والنشر، الطبعة:الأولی، ۱۴۱۶ه
  4. القندوزی الحنفی، سلیمان بن إبراهیم (متوفای۱۲۹۴ه)، ینابیع المودة لذوی القربی، ج ۲ ص ۲۷۲، تحقیق: سید علی جمال أشرف الحسینی، ناشر:دارالأسوة للطباعة والنشر، الطبعة:الأولی، ۱۴۱۶ه
  5. ینابیع المودة لذوی القربی للقندوزی، ج ۲، ص ۲۹۳
  6. «مهم‌ترین میراث حضرت محمد (ص) برای مسلمانان». افکارنیوز.
  7. ینابیع المودة لذوی القربی للقندوزی، ج ۱، ص ۳۳۸338
  8. ینابیع المودة لذوی القربی، ج ۲، ص ۱۳۲ و ۴۶۴
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.