یوگنی پریماکوف
یوگنی ماکسیموویچ پریماکوف[1](روسی: Евге́ний Макси́мович Примако́в؛ زادهٔ ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ – ۲۶ ژوئن ۲۰۱۵) سیاست‌مدار و دیپلمات روس بود. وی از سال ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ نخست‌وزیر روسیه بود. پریماکوف در طول دورهٔ طولانی فعالیت خود، وزیر امور خارجه روسیه، رئیس مجلس شورای اتحاد شوروی و رئیس سرویس اطلاعاتی بوده‌است. او همچنین یک آکادمیسین و عضو آکادمی علوم روسیه بود. وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه دولتی اتحاد شوروی شده‌است.
یوگنی پریماکوف | |
|---|---|
 | |
| نخست‌وزیر روسیه | |
| مشغول به کار ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۸ – ۱۲ مه ۱۹۹۹ | |
| رئیس‌جمهور | بوریس یلتسین |
| پس از | ویکتور چرنومیردین |
| پیش از | سرگئی استپاشین |
| عضور نامزد ۲۷مین پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی | |
| مشغول به کار ۲۰ سپتامبر ۱۹۸۹ – ۱۴ ژوئیه ۱۹۹۰ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | یوگنی ماکسیموویچ پریماکوف ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ کی‌یف، جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی (الان اوکراین) |
| درگذشته | ۲۶ ژوئن ۲۰۱۵ (۸۵ سال) مسکو، روسیه |
| ملیت | روسیه |
| همسر(ان) | لورا کارادزه (۱۹۳۰–۱۹۸۷) |
| فرزندان | الکساندر نانا |
| دین | کلیسای ارتدوکس روسی |
زندگی‌نامه
یوگنی ماکسیموویچ پریماکوف در کی‌یف به دنیا آمد ولی پس از مدت کوتاهی به همراه خانواده به تفلیس رفت و در آن شهر بزرگ شد. انستیتو خاورشناسی روسیه را برای تحصیل انتخاب کرد و در سال ۱۹۵۳ با عنوان تخصصی کشورشناس ممالک عربی فارغ‌التحصیل شد. برای ادامه تحصیل به دانشگاه مسکو رفت و در رشته اقتصاد دوره کارشناسی ارشد را آغاز کرد. در سال ۱۹۵۶ به عنوان خبرنگار در کمیته دولتی رادیو و تلویزیون مشغول به کار شد. پس از آن در روزنامه پراودا مشغول کار شد. در چهل سالگی و پس از اخذ درجه دکتری به سمت معاونت رئیس انستیتوی اقتصاد جهانی و روابط بین‌الملل برگزیده شد. او با پذیرش ریاست یکی از دو مجلس شوروی در سال ۱۹۸۹ وارد عرصه سیاست شد. پریماکوف از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱ عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست روسیه به رهبری گورباچف بود. یوگنی در سال ۱۹۹۱ به معاونت سازمان کاگ‌ب رسید و پس از تشکیل فدراسیون روسیه به عنوان وزیر اطلاعات منصوب شد و تا سال ۱۹۹۶ در این مقام به فعالیت اشتغال داشت.[2] وی در سال ۱۹۹۶ وزیر خارجه شد. پریماکوف به داشتن روابط حسنه و دوستی با صدام حسین معروف بود و حتی موقع حمله آمریکا به عراق به صدام حسین پیشنهاد پناهندگی در روسیه را داد[3][4] اما صدام حسین نپذیرفت و ترجیح داد در مملکت خودش مانند هزاران انسانی که کشته بود بمیرد تا اینکه آیندگان بگویند که از ترس جانش و برای چند صباح بیشتر زیستن به بیگانگان پناهنده شد.[5]
درگذشت
یوگنی پریماکوف در تاریخ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۵ پس از یک دوره طولانی بیماری در مسکو درگذشت.[6]
پانویس
- یوگنی ماکسیموویچ پریماکوف بایگانی‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine، صدای روسیه
- «یوگنی پریماکوف آخرین رئیس قدرتمند ک.گ. ب». روزنامه سرمایه. ۴ خرداد ۱۳۸۵. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک) - Евгений Примаков: Саддаму не дали последнего слова. بایگانی‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (روسی)
- Yossef Bodansky, The Secret History of the Iraq War. Regan Books, 2005, شابک ۰−۰۶−۰۷۳۶۸۰−۱
- "Saddam execution rushed to stop him 'having last word': Primakov". Pakistan Ki Awaz. 15 January 2007. Retrieved 26 June 2015.
- «یوگنی پریماکوف، نخست‌وزیر پیشین روسیه درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۵.
منابع
- قاسم ملکی (بهار ۱۳۸۰). «یوگنی پریماکوف: زندگی یک دولتمرد». مجله: مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک) - مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Yevgeny Primakov». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۴.
- «Yevgeny_Primakov». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به یوگنی پریماکوف در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یوگنی پریماکوف موجود است. |