آخرین عاشقانه
«آخرین عاشقانه» یا «عاشقانهٔ واپسین» (انگلیسی: The Last Romantic) یک تلهفیلم مستند به کارگردانی برادران مِیزلز است که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد. این فیلم دربارهٔ زندگی هنری و حرفهای نوازندهٔ برجستهٔ پیانو ولادیمیر هوروویتس است که در ضمن، بخشهایی از زندگی خصوصی وی را نیز در بر میگیرد.
آخرین عاشقانه (عاشقانۀ واپسین) | |
---|---|
کارگردان | آلبرت مِیزلز دیوید مِیزلز |
تهیهکننده | پیتر گلب |
بازیگران | ولادیمیر هوروویتس واندا توسکانینی |
فیلمبردار | آلبرت مِیزلز |
تدوینگر | دبورا دیکسون پاتریشیا جافی |
شرکت تولید | جینیین (پایونیر) |
تاریخهای انتشار | ۱۵ نوامبر ۱۹۸۵ |
مدت زمان | ۸۹ دقیقه |
کشور | ایالات متحده آمریکا |
زبان | انگلیسی[1][2] |
دربارهٔ فیلم
«آخرین عاشقانه» فیلمی است مستند، که در منزل شخصیِ ولادیمیر هوروویتس واقع در محلهٔ آپر ایست ساید نیویورک ساخته شدهاست. فیلم علاوه بر واکاوی عقاید و تفکرات ولادیمیر هوروویتس دربارهٔ موسیقی کلاسیک، برخی از رپرتوارهای مورد علاقه او را نیز با اجرای خودش، به تصویر میکشد.
در طول تصویربرداری، ولادیمیر هوروویتس به کرات شوخی و مزهپرانی میکند و دربارهٔ آهنگسازان مورد علاقهاش سخن میگوید: از دوستش سرگئی راخمانینف تا فردریک شوپن و نیز آهنگساز معاصر الکساندر اسکریابین. در این فیلم «واندا»، همسر ولادیمیر هوروویتس (که در ضمن دخترِ آرتورو توسکانینی نیز هست) حضور دارد و گاه در گفتگوها شرکت میکند و ضمنِ نشان دادنِ آلبوم خانوادگی، به بیان خاطراتی از گذشتهشان میپردازد.[3]
قطعات نواخته شده
- پرلود کورال ب.و.فآو ۶۵۹: «اکنون پیش آی، ای منجیِ ما از کفر و بتپرستی» (یوهان سباستیان باخ؛ تنظیم توسط فروچیو بوزونی)
- سونات پیانو شماره ۱۰ در «دو ماژور» کِی ۳۳۰ (ولفگانگ آمادئوس موتسارت)
- بداههنوازی در «لا بمل ماژور» دی ۸۹۹ شماره ۴ (فرانتس شوبرت)
- مازورکا شماره ۱۳ در «لا مینور»، اپوس ۱۷، شماره ۴ (فردریک شوپن)
- اسکرتسو شماره ۱ در «بی مینور» اپوس ۲۰ (فردریک شوپن)
- کانسولیشن، اس ۱۷۲، شماره ۳ در «ر بمل ماژور» (فرانتس لیست)
- پرلود اپوس ۳۲ شماره ۱۲ در «سل دییز مینور» (سرگئی راخمانینف)
- نوولت در «فا ماژور» اپوس ۲۱ شماره ۱ (روبرت شومان)
- اتود، اپوس ۲ شماره ۱ در «دو دییز» (الکساندر اسکریابین)
- پولونز شماره ۶ در «لا بمل ماژور» اپوس ۵۳ اِروئیک (فردریک شوپن)
قطعات حذف شده
در سال ۲۰۰۳ میلادی، سه اجرای دیگر که از فیلم اصلی حذف شده بود، در قالب یک دیویدی تحت عنوان «هوروویتس، اجرای زنده و تدویننشده» منتشر شد.[4][5] این سه قطعه عبارتند از:
- اتود در «سل بمل ماژور» اپوس ۱۰ شماره ۵ (فردریک شوپن)
- اتود در «فا ماژور» اپوس ۷۲ شماره ۶ (موریتس موشکوفسکی)
- «در کنار یک چشمه» (فرانتس لیست)
منابع
- Vladimir Horowitz: The Last Romantic at The Internet Movie Database
- Vladimir Horowitz: The Last Romantic at Amazon.co.uk
- Vladimir Horowitz: The Last Romantic at allmovie
- Horowitz Live and Unedited at Amazon.co.uk
- «Horowitz Live and Unedited at web.telia.com». بایگانیشده از اصلی در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۰. دریافتشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۴.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «The Last Romantic». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۴.