آماج خورشیدی

آماج خورشیدی یا چکاد خورشیدی(به انگلیسی: Solar apex)[1] در ستاره‌شناسی به جهت حرکت خورشید و سامانه خورشیدی نسبت به دستگاه مرجع موضعی گفته می‌شود. جهت کلیِ آماج خورشیدی در جنوب غربی ستاره کرکس نشسته(به انگلیسی: Vega) در نزدیکی صورت فلکی زانوزده(به انگلیسی: Hercules (constellation)) است. سرعت خورشید به سوی آماج خورشیدی ۱۶٫۵ کیلومتر بر ثانیه‌است. سرشت و گسترهٔ حرکت خورشیدی نخستین بار از سوی ویلیام هرشل در سال ۱۷۸۳ میلادی نشان داده‌شد. همچنین نقطه مقابل چکاد خورشیدی را پادچکاد خورشیدی[1] می‌نامند.

حرکتِ ستاره‌های کلاس‌هایِ طیفیِ B و A، در اطراف Apex (سمت چپ) و Antapex (سمت راست).

نگارخانه
  • حرکت ستاره در اطراف Apex (سمت چپ) و Antapex (سمت راست) تقریباً در ۵۰۰ هزار سال.
  • حرکت ستاره در اطراف Apex.
  • حرکت ستاره در اطراف Apex.
  • حرکت ستاره در اطراف Apex و Antapex.

منابع
  1. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی-اخترفیزیک http://aramis2.obspm.fr/~heydari/dictionary/index.php?showAll=1&&search=S&&formSearchTextfield=&&page=17%5Bپیوند+مرده%5D
  • فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان: ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵، بخش اوّل فارسی: آ - ر.
  • Priscilla Frisch (2000) "The Galactic Environment of the Sun", American Scientist.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.