آنتونیو اسکارپا

آنتونیو اسکارپا (ایتالیایی: Antonio Scarpa‎؛ ۹ مهٔ ۱۷۵۲ – ۳۱ اکتبر ۱۸۳۲(1832-10-31) ) یک کالبدشناس و استاد دانشگاه اهل ایتالیا بود.

آنتونیو اسکارپا
زادهٔ۹ مهٔ ۱۷۵۲
موتا دی لیونتزا، ایتالیا
درگذشت۳۱ اکتبر ۱۸۳۲ (۸۰ سال)
بوسناسکو، ایتالیا
علت درگذشتالتهاب مثانه ناشی از ابتلاء مزمن به سنگ کلیه[1]
ملیتایتالیایی
محل تحصیلدانشگاه بولونیا
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتکالبدشناسی
محل کاردانشگاه مودِنا
راهنمایان دانشگاهیجووانی باتیستا مورگانی
دانشجویان برجستهایگناتس دولینگر

او در سن ۱۵ سالگی با قبولی در امتحانات ورودی، به دانشگاه پادووا رفت[2] و در آنجا از شاگردان جووانی باتیستا مورگانی بود و سرانجام در رشتهٔ پزشکی در ۱۹ مه ۱۷۷۰ میلادی، فارغ‌التحصیل شد.

او مشارکت‌های فراوانی در رمینهٔ آناتومی پزشکی داشت و امروزه نامش به نیام اسکارپا، مثلث اسکارپا، سوراخ‌های اسکارپا (در سقف دهان)، مایع اسکارپا (مایه آندولنف در گوش)[3] و گانگلیون اسکارپا (نامِ دیگرِ گانگلیون وستیبولار در عصب وستیبولار) گره خورده‌است.

وی در سال ۱۸۰۱ میلادی، «رساله‌ای دربارهٔ بیماری‌های اصلی چشم» (ایتالیایی: Saggio di osservazioni e d'esperienze sulle principali malattie degli occhi‎) را منتشر کرد که نخستین کتاب توصیفی بیماری‌های مهم چشم به زبان ایتالیایی محسوب می‌شود و بعدها به زبان‌های مختلفی ترجمه شد. به همین سبب به او، «پدر علم چشم‌پزشکی ایتالیا» لقب داده‌اند.[4]

وی همچنین همکار انجمن سلطنتی (از ۱۷۹۱) و عضو فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد (از ۱۸۲۱) بود.

منابع
  1. Society for the Diffusion of Useful Knowledge (1841). Penny Cyclopaedia, vol. 21. London: C. Knight. p. 16.
  2. Rutkow, Ira M. (1988). Great Ideas in the History of Surgery. Norman Publishing. ISBN 0-930405-02-1.
  3. Jahn, Anthony F.; Santos-Sacchi, Joseph (2001). Physiology of the Ear. Thomson Delmar Learning. ISBN 1-56593-994-8.
  4. Sebastian, Anton (1999). A Dictionary of the History of Medicine. Informa Health Care. ISBN 1-85070-021-4.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آنتونیو اسکارپا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.