ابراهیم ادهم زهاوی
ابراهیم ادهم بن صالح الزَّهاوی (۱۹۰۲–۱۹۶۲) شاعر عراقی بود. او را شاعری وصف کرده‌اند که به ملی‌گرایی می‌پرداخت و حماسه‌ها را در میان هم‌وطنان خود زنده می‌ساخت. در پی درگیری‌هایش با نظام حاکم بسیار شکنجه شد و آسیب بدنی دید؛ فک پایینش شکسته و نیمه‌شل شد. پس از این، به اعتزال روی آورد و در تنهایی می‌سرود. دیوان خود را با عنون النفثات گردآورد اما آن را چندی بعد نابود ساخت. سپس عبدالله جبوری از شعرهای برجامانده‌اش در روزنامه‌ها و مجلات، دیوانش را گردآورد. زهاوی همچنین اثری در فلسفه با نام أبطال اللانهایة نگاشت.[1]
| ابراهیم الزَّهاوی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۹۰۲م/ ۱۳۲۰ق بغداد |
| درگذشت | ۱۹۶۲م/۱۳۸۲ق بغداد |
| ملیت | عراقی |
| پیشه | شاعر |
| شناخته‌شده برای | ملی‌گرایی. ناسازگاری با حاکمیت |
| آثار | دیوان. أبطال اللانهایة |
| خویشاوندان | عمویش جمیل صدقی الزهاوی |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الزَّهاوی». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۲. دریافت‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.