ابراهیم بن اسحاق حربی
ابواسحاق، ابراهیم بن اسحاق حربی بغدادی (۸۱۵ – ۸۹۸م) (نسب: ابراهیم بن اسحاق بن بشیر بن عبدالله) فقیه و محدث عراقی خراسانی‌اصل در سدهٔ سوم هجری بود. خاستگاهش مرو بود و در بغداد زیست و آوازه گرفت تا حدی که به یکی از محلات آن منسوب شد؛ باب الحرب. او همچنین به ادبیات گرایش داشت. عزلت‌گزین بود و هزار دیناری که از سوی معتضد به او داده شد را رد نمود. نزد احمد بن حنبل فقه آموخت و آثار بسیاری نگاشت مانند غریب الحدیث، إکرام الضیف و مناسک الحج، سجود القرآن، الهدایا و السنة فیها، الحمام و آدابه، دلائل النبوة. او همچنین نزد خود ۱۲ هزار جزء (جزوه، رساله آموزشی) در علم لغت و حدیث داشت که خود نگاشته بود.[1]
| ابراهیم حربی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۸۱۵م/ ۱۹۸ق مرو |
| درگذشت | ۸۹۸م/۲۸۵ق بغداد |
| پیشه | فقیه و محدث |
| آثار | غریب الحدیث. |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الحربي». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۲. دریافت‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.