ابراهیم صفایی

ابراهیم صفایی (زاده ۳۰ آبان ۱۲۹۲ - درگذشته ۱۳۸۶) نویسنده، روزنامه‌نگار و تاریخ‌نگار پیشین ایرانی است.[1]

ابراهیم صفایی
صفایی در دفتر کار خود، تهران، دهه ۱۹۷۰م
زادهٔ۳۰ آبان ۱۲۹۲
ملایر
درگذشت۱۳۸۶
ملیتایران
محل تحصیلمدرسهٔ آمریکایی ملایر و همدان
پیشهنویسنده، روزنامه‌نگار، ناقد
سال‌های فعالیت۱۳۱۵–۱۳۸۵

زندگی

او در مدرسهٔ آمریکایی ملایر و همدان درس خواند. در سال ۱۳۱۵ در اهواز، روزنامهٔ خوزستان را نشر داد، سپس در تهران هفته‌نامهٔ عسس را. آثاری در زمینهٔ شعر و بررسی‌های تاریخی نگاشت. همچنین به بررسی‌های ادبی پرداخت. او داستانی با عنوان «قصهٔ کنار دریا» در سال ۱۳۳۷ نیز نوشته‌است. از آثار او «نهضت ادبی ایران در عصر قاجار (۱۳۳۳)» مشهور است و همچنین تاریخ ملایر.

صفایی پس از گذراندن دورهٔ تحصیلات در رشته حقوق و ادبیات و تصدی پاره‌ای از مشاغل اداری، قضایی و فرهنگی به کار پژوهش در تاریخ پرداخت. او در ۱۳۴۷ خورشیدی به تأسیس «انجمن تاریخ» همت گماشت و نشریهٔ «پژوهش انجمن» را تا خرداد ۱۳۵۷ به‌طور فصلی انتشار داد. در ۱۳۴۹ به عضویت «کنگره تاریخ» و در سال بعد به عضویت «کنگره تاریخ و فرهنگ ایران» و در ۱۳۵۱ به عضویت «انجمن تاریخ فرهنگستان» درآمد.[2]

ترانه سرایی

ابراهیم صفایی شعر آهنگ معروف سیمین بری با آهنگسازی جمشید شیبانی را نیز سروده است.[3]

جستارهای وابسته

منابع
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ابراهیم صفایی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  1. میرعابدینی، حسن (پاییز ۱۳۸۶ ناشر=چشمه). «صفایی، ابراهیم». فرهنگ داستان‌نویسان ایران، از آغاز تا امروز. تهران. شابک ۹۷۸۹۶۴۳۶۲۳۶۲۳. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. صفایی، ابراهیم (خرداد ۱۳۶۳). رهبران مشروطه - چاپ سوم. انتشارات جاویدان. OCLC 919790074.
  3. https://shadshow.ir/index.php/2017-12-12-04-47-03/889-ehsan-nooshe-simin-bari
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.