ابراهیم عادل‌شاه یکم
ابراهیم عادل‌شاه یکم چهارمین پادشاه از سلسلهٔ عادل‌شاهی دکن در هندوستان، فرزند اسماعیل شاه، دومین از پادشاهان این دودمان و نوادهٔ یوسف شاه مؤسس این سلسله است.
| ابراهیم عادل‌شاه بزرگ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| چهارمین سلطان عادل‌شاهی | |||||
| سلطنت | ۱۵۳۴–۱۵۵۸ میلادی | ||||
| پیشین | ملو عادل‌شاه | ||||
| جانشین | علی عادل‌شاه یکم | ||||
| زاده | بیجاپور | ||||
| درگذشته | ۱۵۵۸ میلادی بیجاپور | ||||
| آرامگاه | |||||
| همسر(ان) |
| ||||
| فرزند(ان) |
| ||||
| |||||
| دودمان | دودمان عادل‌شاهی  | ||||
| پدر | اسماعیل عادل‌شاه | ||||
| مادر | فاطمه بی‌بی | ||||
| دین و مذهب | اسلام، سنی | ||||
به روایتی که در هندوستان شایع است یوسف شاه از سلالهٔ سلاطین عثمانی و برادر سلطان محمد خان فاتح بوده و در زمان جلوس سلطان محکوم بقتل گردیده بود. مادرش او را بتدبیر رهانیده و او بایران و از آنجا به هندوستان رفته و بسلطنت رسیده است. ابراهیم صاحب ترجمه پس از برادر خود ملو عادل‌شاه در سال ۹۴۱ هَ. ق . جلوس کرد و پس از ۲۴ سال سلطنت به سال ۹۶۵ وفات یافت. در مدت سلطنت با همسایگان محاربات کرده مذهب تشیع را از کشور خویش برانداخت و مذهب حنفی را ترویج و ایرانیان را از ملک خویش اخراج و زبان فارسی را ترک کرده زبان اردو را زبان رسمی قرار داد. پایتخت او شهر بیجاپور بوده است.
منابع
- لغتنامه دهخدا: مدخل ابراهیم عادل‌شاه.
شاهان عادل‌شاهی | ||
|---|---|---|
یوسف عادل‌شاه (۱۴۹۰ - ۱۵۱۰ م.) · اسماعیل عادل‌شاه (۱۵۱۰-۱۵۳۴) · ملو عادل‌شاه (۱۵۳۴) · ابراهیم عادل‌شاه یکم (۱۵۳۴-۱۵۵۸) · علی عادل‌شاه یکم (۱۵۵۸-۱۵۸۰) · ابراهیم عادل‌شاه دوم (۱۵۸۰-۱۶۲۷) · محمد عادل‌شاه (۱۶۲۷-۱۶۵۷) · علی عادل‌شاه دوم (۱۶۵۷-۱۶۷۲) · سکندر عادل‌شاه (۱۶۷۲-۱۶۸۶) | | |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.