ابزار قانونی

ابزار حقوقی است که یک اصطلاح حقوقی به زبان حرفه ای حقوقی است که برای هر سند مکتوبی که قابل انتصاب به پدیدآورنده خاصی باشد به کار می‌رود.[1] و نیز به معنای سوابق و قول رسمی است که بیانگر قابلیت اجرایی یک ماده قانونی یا روند هستند[2] یا اشاره به وظایف قراردادی، تعهدات، حق و شواهدی که بیانگر یک عمل، روند یا توافق باشند می‌کند.[3][4] نمونه ابزار قانونی شامل گواهی، سفته، برات، اوراق قرضه و قرارداد کار و یا  هر قانون تصویب شده توسط مقامات مقننه در شهرداری ها (داخلی) یا قوانین بین‌المللی است. بسیاری از ابزار قانونی به صورت مکتوب و مهر و موم شده هستند تا ص اصالت  آن‌ها تائید شود.[5]

منابع
  1. "قانون Glossary", K-منطقهسه s.v. "ابزار", بازدید در تاریخ 19 مه 2009: .
  2. مشترک بین‌المللی Dictionary of English v. 0.44, s.v. "ابزار", بازدید در تاریخ 19 مه 2009: .
  3. BusinessDictionary.com با s.v. "ابزار" برگرفته 15 مارس 2009: بایگانی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine.
  4. بارون قانون دیکشنریهای s.v. "ابزار".
  5. «Legal and Policy Documentation». policymaker. ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.