ابوالحسن بهنیا
ابوالحسن بهنیا (زاده ۱۲۸۹ خورشیدی در تهران) فرزند خلیل‌خان مشاورالسلطان سیاستمدار ایرانی دوران پهلوی بود. تدوین آئین‌نامه زلزله ایران در دهه ۴۰ در دفتر فنی سازمان برنامه و بودجه توسط علی‌اکبر معین‌فر و به راهنمایی ابوالحسن بهنیا آغاز شد. وی از دانش‌آموختگان مدرسه پلی‌تکنیک فرانسه بود.
ابوالحسن بهنیا | |
|---|---|
| وزیر راه ایران | |
| مشغول به کار ۱۳ مهر ۱۳۳۹ – ۱۳۴۰ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| نخست‌وزیر | جعفر شریف‌امامی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۸۹ خورشیدی تهران، |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small} ایران |
| محل تحصیل | مدرسه پلی‌تکنیک فرانسه |
| پیشه | سیاستمدار |
| دین | اسلام |
ابوالحسن بهنیا تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در تهران تمام کرد. در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در مسابقه‌ی دانشجویان اعزامی به اروپا شرکت نمود و به فرانسه اعزام شد و در پاریس در رشته مهندسی پل و شوسه مدرک گرفت. در سال ۱۳۱۵ به ایران برگشت و در همان سال در وزارت راه استخدام شد و مأمور راه‌سازی در خوزستان شد. پس از اتمام مأموریت خوزستان در وزارت راه رئیس منطقه مرکز و جنوب شد. ابوالحسن بهنیا در سال ۱۳۲۱ در دانشکده فنی با سمت دانشیار استخدام گردید و پس از پنج سال کار در دانشیاری به استادی رسید و در ۱۳۲۵ مدیرکل وزارت راه شد، سپس به عضویت در هیئت مدیره بنگاه مستقل آبیاری برگزیده شد و در ۱۳۲۹ مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره بنگاه مستقل آبیاری گردید. ابوالحسن بهنیا در ترمیم کابینه علی امینی مدتی وزیر راه بود و پس از سقوط دولت دکتر امینی به سازمان برنامه رفت و رئیس دفتر فنی آن سازمان گردید. آخرین شغل دولتی وی ریاست هیئت مدیره و مدیرعاملی بانک رهنی ایران بود. چند جلد کتاب درسی در رشته‌ی تخصصی او که در دانشکده فنی تدریس می‌شد از طرف دانشگاه تهران به چاپ رسیده است.
مقام‌ها
- مأمور راه‌سازی در خوزستان (۱۳۱۵)
- رئیس منطقه مرکز و جنوب در وزارت راه (پیش از سال ۱۳۲۱)
- مدیرکل وزارت راه (۱۳۲۵)
- وزیر راه دولت جعفر شریف‌امامی (انتصاب ۱۳ مهر ۱۳۳۹)
- رئیس دفتر فنی سازمان برنامه (پس از کابینه علی امینی)
- مدیر عامل بانک رهنی ایران (انصاب مجدد ۱۲ اسفند ۱۳۴۶)
منابع
- civilica.ir
- دکتر باقر عاقلی (۱۳۸۷)، روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی جلد دوم، تهران: نامک، شابک ۹۶۴-۶۸۹۵-۵۳-۰
- بهنیا، ابوالحسن نام‌آوران
- شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)