ابوالحسن ثالث
ابوالحسن ثالث، فرزند صنیع‌الملک، از نقاشان معروف عصر قاجار بود. او را نخست یحیی غفاری می‌خواندند.
| ابوالحسن ثالث | |
|---|---|
| درگذشت | ۱۳۲۴ (قمری)[1] |
دوشان‌تپه
ملیجک
بعد از مرگ پدر او خود را ابوالحسن خواند. او بدین جهت خود را ابوالحسن ثالث می‌خواند.[persian-alpha 1]
خودکشی میرزا ابوتراب غفاری در خانهٔ او بوده و گویند او مخصوصاً در نجات وی اهمال کرده‌است، شاید از آن رو که به مایه و استعداد هنری میرزا ابوتراب رشک می‌برده‌است.[2] یحیی خان علاوه بر مهارت در نقاشی آبرنگ و رنگ و روغن به رونگاری از آثار نقاشان دورهٔ رنسانس علاقه داشت.[3]
او در دورنماسازی و رنگ روغن از خود آثاری بجا گذاشته‌است. وی تا زمان مظفرالدین شاه زندگی کرد.[4]
یادداشت
- پس از ابوالحسن مستوفی غفاری ابوالحسن اول و صنیع‌الملک ابوالحسن غفاری ابوالحسن ثانی خوانده می‌شدند
منابع
- «یحیی‌خان ابوالحسن ثالث - ویستا».
- سهیلی خوانساری، احمد. پنج ابوالحسن نقاش دریک قرن.هنر و مردم، دورهٔ 15، ش ۱۶۹ و ۱۷۰ (آبان و آذر ۱۳۵۵): ۶۴–۶۵
- «آثار هنرمندان خاندان غفاری شناسنامه نقاشان عصر قاجار است». میراث آریا. دریافت‌شده در ۲۷ اسفند ۱۳۸۹.
- «پنج ابوالحسن نقّاش در یک قرن». پایگاه خبری هنر.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابوالحسن ثالث موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.