ابوعلی بیهقی
ابوعلی، اسماعیل بیهقی ملقب به شیخُ القضات (۱۰۳۶ - نوامبر ۱۱۱۳) (نسب: اسماعیل بن احمد بن حسین بیهقی خسروجردی) فقیه، محدث و پیشوای دینی ایرانی خراسانی در سدهٔ پنجم هجری و فرزند ابوبکر بیهقی بود. از ناحیهٔ خود، ولایت بیهق و ربع نیشابور کوچید و مدتی بسیار در خوارزم و بلخ ساکن شد. سپس به میهن خود بازگشت. از پدرش و ابومسعود بجلی، عبدالغافر فارسی، عمر ابن مسرور، ابوسعد گنجرودی و دیگران سماع حدیث داشت. به ابوسعد سمعانی اجازه نقل روایت از همهٔ مسموعات خود را داد.[1]
| ابوعلی بیهقی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۰۳۶م / ۴۲۸ق خسروگرد، بیهق، |
| درگذشت | نوامبر ۱۱۱۳م/ جمادی‌الثانی ۵۰۷ق زادگاهش |
| پیشه | محدث و فقیه |
| والدین | ابوبکر بیهقی |
منابع
- سمعانی، ابوسعد عبدالکریم (۱۹۷۵). التحبیر فی المعجم الکبیر (PDF). یکم. بغداد: دیوان الأوقاف. ص. ۸۳–۸۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.