ارتش امپراتوری عثمانی (۱۸۶۱-۱۹۲۲)
ارتش امپراتوری عثمانی در طول دوره مدرن‌سازی که با عنوان «تنظیمات» نیز شناخته می‌شود، به موازات خطوط مدرن اروپای‌غربی سازماندهی مجدد شد و طی دوره افول امپراتوری که بین سال‌های ۱۸۶۱ و ۱۹۱۸ شناخته می‌شود و تا پایان جنگ جهانی اول برای عثمانی‌ها فعالیت می‌کرد. آخرین ساماندهی ارتش در دوره مشروطه دوم اتفاق افتاد.[1]
| ارتش مدرن عثمانی | |
|---|---|
.svg.png.webp) | |
| فعالیت | ۱۹۲۲–۱۸۶۱ |
| کشور | .svg.png.webp){kind=small} امپراتوری عثمانی |
| وفاداری | امپراتوری عثمانی (۱۹۲۲–۱۸۶۱) |
| نوع | ارتش |
| اندازه | 2,870,000 (1918) |
| پادگان/ستاد | استانبول |
| پشتیبان | سلطان |
| نبردها | جنگ جهانی اول، نبرد گالیپولی، انقلاب بزرگ عربی، جنگ عثمانی و ایتالیا، جنگ‌های بالکان |
| فرماندهان | |
| سلطان | محمد پنجم |
| وزیر جنگ | انور پاشا |
| فرماندهان سرشناس |
مصطفی کمال پاشا |
توپ پدافند هوایی
اسکادران هوایی امپراتوری عثمانی
لباس ارتش مدرن امپراتوری عثمانی منعکس کننده یونیفرم کشورهایی است که در آن زمان مشاور اصلی ارتش عثمانی بودند. باب‌عالی در نظر گرفته بود که برای همه پرسنل ارتش از کلاه به سبک غربی استفاده کند، اما نهایتاً کلاهی که به "فز" معروف است، به دلیل گرایش به آیین اسلامی مورد پسند قرار گرفت. جنگ کریمه اولین تلاش عثمانی بود که با ارتش مدرن در آن شرکت کرد و خود را به عنوان یک نیروی مناسب معرفی نمود.
جستارهای وابسته
منابع
- Erickson, Edward (2001). Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War. Palgrave Macmillan. ISBN 0-313-31516-7. p1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.