ارنست سیمل
ارنست سیمل (به انگلیسی: Ernst Simmel) (۴ آوریل ۱۸۸۲ – ۱۱ نوامبر ۱۹۴۷) عصب‌شناس و روان‌کاو آلمانی-آمریکایی بود. سیمل در هنگام جنگ جهانی اول مدیر یک بیمارستان مربوط آسیب‌های روانی جنگ بود و تحقیقات پیشرویی در زمینه روان‌کاوری مبتلایان به روان‌نژندی در اثر جنگ انجام داد. تحقیقات او بعداً مورد توجه زیگموند فروید قرار گرفت و او کتاب روان‌شناسی گروه و تحلیل من را در سال ۱۹۲۱ برپایه این تحقیقات نوشت. سیمل در سال ۱۹۲۷ یک کلینیک بیماری‌های روانی در تگل تاسیس کرد که در سال ۱۹۳۱ به دلیل مشکلات مالی تعطیل شد. او در سال ۱۹۳۴ با توجه به قدرت گرفتن آدولف هیتلر، به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و باقی عمر خود را در آن کشور سپری کرد.
| ارنست سیمل | |
|---|---|
| زادهٔ | ۴ آوریل ۱۸۸۲ وروتسواو |
| درگذشت | ۱۱ نوامبر ۱۹۴۷ لس آنجلس |
| ملیت | آلمان |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ernst Simmel». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ آوریل ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.