استنلی شکتر
استنلی شَکتر (انگلیسی: Stanley Schachter؛ ۱۵ آوریل ۱۹۲۲ – ۷ ژوئن ۱۹۹۷ ) یک دانشمند، پژوهشگر و متخصص برجستهٔ روان‌شناسی و روان‌شناسی اجتماعی اهل ایالات متحده آمریکا بود.
| استنلی شَکتر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۵ آوریل ۱۹۲۲ نیویورک، ایالات متحده آمریکا |
| درگذشت | ۷ ژوئن ۱۹۹۷ (۷۵ سال) فلاشینگ، کویینز، ایالت نیویورک، ایالات متحده آمریکا |
| ملیت | آمریکایی |
| شهروندی | ایالت نیویورک، ایالات متحده آمریکا |
| محل تحصیل | دانشگاه ییل (لیسانس و فوق لیسانس) دانشگاه میشیگان (دکترا) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | روان‌شناسی |
| محل کار | دانشگاه مینه‌سوتا دانشگاه کلمبیا |
| استاد راهنما | لئون فستینگر |
| دانشجویان دکتری | Richard E. Nisbett |
شهرت او به واسطهٔ نظریه دو عاملی هیجان است که در سال ۱۹۶۲ میلادی به‌همراه جروم ای. سینگر ارائه شد. او همچنین پژوهش‌های فراوانی در زمینهٔ چاقی، پویایی گروه، ترتیب تولد و سیگار کشیدن دارد.
بر پایه‌ٔ گزارش مجله روان‌شناسی عمومی، او هفتمین روان‌شناس قرن بیستم از لحاظ بیشترین استناد در مقالات روان‌شناسی است.[1]
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون کمک‌هزینه گوگنهایم و برنامه فولبرایت شده‌است.
منابع
- Haggbloom, Steven J.; Warnick, Jason E.; Jones, Vinessa K.; Yarbrough, Gary L.; Russell, Tenea M.; Borecky, Chris M.; McGahhey, Reagan; et al. (2002). "The 100 most eminent psychologists of the 20th century". Review of General Psychology. 6 (2): 139–152. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Stanley Schachter». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.