استیون ویلسون
استیون جان ویلسون (به انگلیسی: Steven John Wilson) (زادهٔ ۳ نوامبر ۱۹۶۷) ترانهسرای اصلی، گیتارنواز و یکی از بنیانگذاران گروه پورکیوپاین تری است که سبک اصلی آن پراگرسیو راک میباشد. استیون ویلسون در گروههای موسیقی زیادی فعالیت کرده که ازجمله آنها بلک فیلد و نومن هستند.[1]
استیون ویلسون | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۳ نوامبر ۱۹۶۷ (۵۳ سال) |
ژانر | پراگرسیو راک، پراگرسیو متال، سایکدلیک راک، آلترنتیو راک |
سالهای فعالیت | از ۱۹۸۳ تاکنون |
بیوگرافی
ویلسون علاقه به موسیقی رادر سن ۸ سالگی در خود کشف کرد. قضیه از آنجا شروع شد که در یک کریسمس پدر و مادر استیون هر دو برای هم یک گرامافون خریدند. پدر و مادرش بعد از خریدن گرامافونها، آلبومهای نیمه تاریک ماه (آلبوم) (به انگلیسی: The Dark Side of the Moon) گروه پینک فلوید و دوست دارم که دوستت داشته باشم (Love to Love You Baby) دوناسامر را نیز بهطور همزمان دریافت کردند. استیون ویلسون کودکی اش را با گوش دادن به این دو آلبوم گذراند.
این دو گرامافون تأثیر زیادی روی آهنگسازی او در آینده داشت. خود استیون میگوید " در نگاه به گذشته کاملاً میتوانم احساس کنم که چگونه، آنها روی جهتگیری من در موسیقی تاحالا تأثیر گذاشتهاند ". علاقه او به پینک فلوید او را به سمت سبک پراگرسیو راک و بهطور کلی آلبوم مفهومی (Concept Album) کشاند.
پدرومادرش او را به کلاسهای گیتار فرستادند. اما استیون کوچک در آن سن و سال علاقهای به یادگیری گیتار از خود نشان نمی دادو پس از مدتی دیگر به کلاسها نرفت. هرچند مدت کوتاهی بعد، در ۱۱ سالگی به گیتار کلاسیک علاقهمند شد و در زیر شیروانی خانهشان با آن تمرین میکرد. مدتی بعد پدرش که در رشته مهندسی الکترونیک تحصیل کرده بود برایش یک استودیو کوچک ضبط کاست ساخت. این استودیو باعث علاقه بیشتر استیون به موسیقی شد و او را به فکر ساخت آلبوم انداخت.
گروهها
پورکیوپاین تری (Porcupine Tree)
گروه پورکیوپاین تری را استیون ویلسون و یکی از دوستان مدرسهاش ایجاد کردند. در واقع این گروه اولین گروهی بود که ویلسون در آن فعالیت خود را بهطور رسمی شروع کرد. آنها ابتدا آهنگهای خود را در خانه ضبط میکردند تا اینکه به فکرافتادند آلبوم هایشان را در بازار عرضه کنند. پس تصمیم گرفتند اسمی برای گروه پیدا کنند که نام پورکیوپاین تری (درخت جوجه تیغی) را انتخاب کردند.
نومن (No-Man)
گروه نومن حاصل همکاری طولانی مدت ویلسون، با خواننده و آهنگساز انگلیسی تیم بونس میباشد. آهنگها این گروه بیشتر میکس شده و مخلوطی از سبکهای مختلف موسیقی از رپ تا سایکدلیک راک میباشد.
آلبومشناسی انفرادی
- شورشیان (۲۰۰۸)
- غرق شدن برای فضل (۲۰۱۱)
- راوی که از خواندن امتناع می ورزد (و داستانهای دیگر) (۲۰۱۳)
- دست. نمیتواند. پاک کند. (۲۰۱۵)
- تا استخوان (۲۰۱۷)
- نیش های آینده (۲۰۲۰)