اسماعیل مرزبان

دکتر اسماعیل مرزبان (ملقب به مؤدب السلطنه و امین الملک)، چشم پزشک و سیاست‌مدار معروف ایران در عصر قاجار و پهلوی بود که بارها به وکالت و وزارت رسید.

اسماعیل مرزبان
وزیر بهداری ایران
مشغول به کار
۲۳ اردیبهشت ۱۳۲۴  ۱۳۲۴
پادشاهمحمدرضا شاه پهلوی
نخست‌وزیرابراهیم حکیمی
پس ازسعید مالک
پیش ازسعید مالک
مشغول به کار
۱۸ امرداد ۱۳۲۱  دی ۱۳۲۱
نخست‌وزیراحمد قوام
پس ازعلی‌اصغر حکمت
پیش ازعبدالله انتظام
وزیر معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه
آغاز به کار
۱۲۹۹
نخست‌وزیرسپهدار اعظم رشتی
وزیر دارایی
نخست‌وزیرسپهدار اعظم رشتی
وزیر پست و تلگراف و فوائد عامه
آغاز به کار
۱۲۹۴
نخست‌وزیرعین الدوله
آغاز به کار
۱۳۳۵ (قمری)
نخست‌وزیروثوق الدوله
آغاز به کار
۱۳۳۶ (قمری)
نخست‌وزیرعین الدوله
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۴۶ خورشیدی
۱۲۸۶ (قمری)
رشت،
درگذشته۱۳۳۹ خورشیدی (۹۲ سال)
تهران،
ملیت ایران
فرزندانپرویز مرزبان
پیشهسیاستمدار
تخصصچشم‌پزشک
دیناسلام
لقب(ها)مؤدب السلطنه
امین الملک

زندگی

او در سال ۱۲۴۸ (۱۲۸۶ قمری) در یکی از خانواده‌های قدیمی و اصیل گیلان در رشت پا به عرصه وجود نهاد و پس از تحصیل مقدمات، در جوانی جهت ادامه تحصیل در رشته طب عازم پاریس شد و از شاگردان مبرز «دکتر راتولد» - چشم پزشک مشهور فرانسوی - بود. در بازگشت به ایران و شروع به طبابت، به مشروطه‌خواهان پیوست و عضو انجمن سری «جامع آدمیت» شد. پس از به توپ بسته‌شدن مجلس شورای ملی در سال ۱۳۲۶ (قمری) همچون بسیاری از همفکرانش به اروپا مهاجرت کرد ولی سال بعد پس از اعاده مشروطیت به ایران بازگشت و در ادوار دوم و سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی از رشت و انزلی حضور داشت. عین الدوله او را در یازدهم اردیبهشت ۱۲۹۴ به عنوان وزیر پست و تلگراف و فوائد عامه به مجلس معرفی کرد. در پانزدهم تیر همان سال، دولت عین الدوله بر سر اغتشاشات کرمانشاه به استیضاح کشیده شد. عین الدوله و اعضای دولتش جلسه استیضاح را به حالت قهر ترک کردند و استعفا دادند.

سمت‌های وزارتی وی عبارت بود از:

سال‌های پایانی عمر

دکتر اسماعیل مرزبان که علی‌رغم فعالیتهای سیاسی و داشتن مناسب دولتی هیچگاه کار طبابت را رها نکرد، در سال ۱۳۲۳ «انجمن ضد تریاک» را برای کمک به ترک اعتیاد معتادان تأسیس کرد. او عاقبت در سال ۱۳۳۹ در سن ۹۲ سالگی در تهران بدرود حیات گفت. او که در سلک دراویش صفیعلی شاهی قرار داشت، از سال ۱۳۲۷ رئیس انجمن اخوت دراویش شد. او مردی نیکوسرشت، نیکوکار و ساده زیست بود و دارایی قابل ملاحظه‌ای از خود باقی نگذاشت.

منابع

  • نمایندگان گیلان در مجالس قانونگزاری، با همکاری هومن یوسفدهی، نشریه گیله‌وا، شماره ۶۳، ص ۲۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.