الدر کامارا
دو الدر پسوآ کامارا (به پرتغالی: Dom Hélder Pessoa Câmara)(زادهٔ ۷ فوریه۱۹۰۹- مرگ ۲۷ اوت ۱۹۹۹) اسقف اعظم کاتولیک شهرهای الیندا و رسیفه در برزیل بود.
| The Most Reverend الدر کامارا OFS | |
|---|---|
| الدر کامارا | |
 | |
| ببینید | Olinda e Recife (Emeritus) |
| تاریخ جلوس | 12 March 1964 |
| پایان خدمت | 2 April 1985 |
| پس‌از | Carlos Gouveia Coelho |
| پیش‌از | José Cardoso Sobrinho |
| مشغول به کار | |
| برگماری کشیش | 20 April 1952 |
| مشخصات فردی | |
| نام در زمان تولد | Hélder Pessoa Câmara |
| تولد | ۷ فوریهٔ ۱۹۰۹ فورتالزا، برزیل |
| درگذشت | ۲۷ اوت ۱۹۹۹ (۹۰ سال) ریسیف، برزیل |
| ملیت | Brazilian |
| مذهب | کلیسای کاتولیک |
| نشان | In manus tuas |
| نشان |  |
او در ۱۹۸۵ از پیشهٔ اسقفی بازنشسته شد. این گفتاورد کامارا نامدار است:
آنگاه که من به بی‌نوایی خوراک می‌دهم مرا قدیس می‌خوانند. هنگامی که می‌پرسم چرا بی‌نوایان خوراک ندارند مرا کمونیست می‌خوانند.
او در ۱۹۷۱ در کشاکش جنگ ویتنام داستانی کوتاه را به نام حلزونی خشونت نوشت. او در ۱۹۷۳ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد. او همچنین برندهٔ جایزه پسم این تریس(در لاتین به معنای صلح بر زمین است) بود. دریافت این جایزه به نامه‌ای بازمی‌گردد که در ۱۹۶۳ برای پاپ ژان بیست و سوم نوشت و در آن از صلح برای همهٔ ملت‌ها سخن گفت.
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ الدر کامارا موجود است. |
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به الدر کامارا در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
Wikipedia contributors, "Hélder Câmara," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Hélder_Câmara&oldid=287195824 (accessed May 1, 2009).