الفبای بینالمللی نویسهگردانی سانسکریت
الفبای بینالمللی نویسهگردانی سانسکریت (انگلیسی: International Alphabet of Sanskrit Transliteration یا به اختصار IAST) شیوهای برای نویسهگردانی دبیرههای براهمایی (که در زبان سانسکریت و زبانهای هندی مرتبط دیگر از آنها استفاده میشود) به صورت لاتیننویسی و بدون از دست دادن اطلاعات تلفظی است. این شیوه را ویلیام جونز، چارلز ترولیان، مونیه مونیه-ویلیامز و دیگر محققان و مستشرقان در قرن نوزدهم میلادی پایه گذاردند و بعدها در سپتامبر ۱۸۹۴ در کنفرانس کمیته نویسهگردانی زبانهای شرقی در ژنو استانداردی برای آن تدوین شد.[1] IAST به خواننده اجازه میدهد که متون هندو را بدون ابهام و دقیقاً همانگونه که در خط کهن هندی نوشته شده بخواند. بهدلیل وفاداری این الفبا به خط کهن هندی، این الفبا هنوز بین محققان محبوب است.
منابع
- Monier-Williams, Monier (1899). A Sanskrit-English Dictionary (PDF). Oxford: Clarendon Press. pp. xxx.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «International Alphabet of Sanskrit Transliteration». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ ژوئن ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.