الفبای فرانسوی

الفبای فرانسوی، متشکل از ۲۶ حرف از الفبای لاتین، هم بزرگ و هم کوچک، به همراه پنج دایکریتیک و دو حرف ترکیبی است.

اسامی حروف
حرفنام
A/ɑ/
B/be/
C/se/
D/de/
E/ø/
F/ɛf/
G/ʒe/
H/aʃ/
I/i/
J/ʒi/
K/ka/
L/ɛl/
M/ɛm/
N/ɛn/
O/o/
P/pe/
Q/ky/
R/ɛʁ/
S/ɛs/
T/te/
U/y/
V/ve/
W‎/dubləve/ "double v"‎
X/iks/
Y‎/iɡʁɛk/ "i grec"‎
Z/zɛd/

دایکریتیک‌ها

علائم دایکریتیک عمده عبارت‌اند از: اکسان اِگو (´)، اکسان گغَو (`) و اکسان سیغْکُنْفْلِکْس (ˆ)، تغِما (¨)، و سدیی(دندانه زیر حرف ç)c)). دایکتریتیک‌ها هیچ تأثیری بر ترتیب ابتدایی الفبایی ندارند.

  • اکسان اِگو (é): بر روی یک e نشان از تلفظ‌شدن به صورت ai در انگلیسی بدون اتحاد دو صوت دارد. در زبان فرانسوی مدرن، معمولاً یک é زمانی به کار می‌رود که ترکیبی از e و یک حرف بی‌صدا مانند s'، در گذشته استفاده می‌شده است: écouter < escouter. این نوع اکسان، در زبان انگلیسی، acute accent نام دارد.
  • اکسان گغو (à, è, ù): روی a یا u در وهلهٔ نخست برای تمییز کلمات متشابه‌الصوت است: à (به) در برابر a (دارد)، ou (یا) در برابر où (کجا). بر روی یک e نشان از تلفظ‌شدن به صورت /ɛ/ دارد. در زبان انگلیسی به این نوع اکسان، grave accent گویند.
  • سیخکنفلکس (â, ê, î, ô, û): بر روی یک a، e یا o به ترتیب نشان از تلفظ به صورت‌های /ɑ/، /ɛ/ یا /o/ دارد. (تمایز میان a /a/ در برابر â /ɑ/ در بسیاری از لهجه‌ها در حال از بین‌رفتن است). اغلب نشان از حذف یک حرف مجاور دارد (معمولاً یک s یا یک حرف صدادار). هم‌چنین برای تمایز میان نویسه های هم صدا به کار می‌رود: du (ترکیب de و le) در برابر dû (اسم مفعول devoir به معنی «مجبور بودن به انجام عملی»؛ توجه شود که به این دلیل به صورت dû نوشته می‌شود که یک حرف e از کنارش برداشته شده است:deu).

منبع

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.