امید (درنای سیبری)

امید نام یک درنای سیبری نر است که سال‌هاست برای گذران زمستان از سیبری به فریدون‌کنار مهاجرت می‌کند.

تصاویر بیرونی
عکسی از امید در وبگاه دیده‌بان محیط‌زیست و حیات‌وحش ایران

درناهای سیبری نخستین بار در سال ۱۳۵۳ در ایران رویت شدند. جمعیت غربی درناهای سیبری با گذر از تالاب‌های نارزوم در قزاقستان، ذخیره‌گاه طبیعی آستراخان روسیه در دهانهٔ رود ولگا، و آذربایجان و طی مسافت تقریباً ۵۰۰۰ کیلومتری در آبان هر سال به تالاب‌های فریدونکنار در استان مازندران مهاجرت می‌کنند و تا اوایل اسفند را در این تالاب می‌گذرانند.[1]

جمعیت این دسته از درناها از بیش از ۲۰۰ قطعه در سال ۱۹۳۰ به دو قطعه در سالیان اخیر و با مرگ «آرزو» به یک قطعه رسیده‌است. از سال ۱۳۸۵، امید — آخرین بازماندهٔ جمعیت غربی درناهای سیبری — به تنهایی به ایران می‌آید.[1][2] قد امید ۱۶۰ سانتی‌متر است.[3]

یادداشت‌ها

  1. ^  از میان سه گلهٔ درناهای سیبری (شرقی، مرکزی و غربی) جمعیت شرقی که به هند مهاجرت می‌کردند منقرض شده، از جمعیت غربی تنها امید مانده و جمعیت شرقی (حدود ۴۰۰۰ قطعه) هر سال به چین مهاجرت می‌کنند.[1]
  2. ^  به استثنای سال ۱۳۸۸.[1]

منابع

  1. «درنای «امید» بدون «آرزو» آمد/ تک درنای سفید سیبری در فریدونکنار». خبرگزاری مهر. ۹ نوامبر ۲۰۱۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸.
  2. «این پرنده، فقط ۴ روز دیگر در ایران است». خبرآنلاین. ۲۳ فوریه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸.
  3. «درنای امید به ایران بازگشت». روزنامه اطلاعات. ۱ آذر ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.