انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۲۲)

انتخابات سراسری بریتانیا (انگلیسی: Next United Kingdom general election‎) برنامه‌ریزی شده تا در ۵ می ۲۰۲۲ برگزار گردد اما براساس قانون پارلمانی ۲۰۱۱ امکان برگزاری انتخابات زودهنگام وجود دارد که به دو سوم رای اکثریت نمایندگان مجلس عوام نیاز دارد تا به تصویب برسد یا اینکه با رأی عدم اعتماد دولت که طی ۱۴ روز رای عدم اعتماد نیاورد.[1][2]

انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۲۲)
۲۰۱۷ →
 ۵ مه ۲۰۲۲
(امکان برگزاری انتخابات زودهنگام, بنگرید به § Date of the election.)
همهٔ ۶۵۰ کرسی مجلس عوام

کرسی‌ها در مجلس‌عوام[n 1]
۳۲۶ کرسی موردنیاز اکثریت

نظرسنجی‌ها
 

رهبر ترزا میجرمی کوربیننیکولا استورجن
حزب Conservative Labour SNP
رهبر از 11 July 201612 September 201514 November 2014
حوزهٔ انتخابات رهبر MaidenheadIslington NorthNone[n 2]
انتخابات پیش 317 seats, ۴۲٫۴٪262 seats, ۴۰٫۰٪35 seats, ۳٫۰٪
کرسی‌های کنونی 316[n 3]۲۵۷۳۵
کرسی‌های موردنیاز ▲10 ▲69 n/a[n 4]
 

رهبر وینس کیبل Arlene Foster Mary Lou McDonald
حزب Liberal Democrats (UK) DUP Sinn Féin
رهبر از 20 July 2017 ۱۷ دسامبر ۲۰۱۵ ۱۰ فوریه ۲۰۱۸
حوزهٔ انتخابات رهبر Twickenham None[n 5] None[n 6]
انتخابات پیش 12 seats, ۷٫۴٪ 10 seats, ۰٫۹٪ 7 seats, ۰٫۸٪
کرسی‌های کنونی ۱۲ ۹ ۷
کرسی‌های موردنیاز ▲314 n/a[n 7] n/a[n 7]
انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۲۲) کنونی

ترزا می
Conservative

پیشینه

پنجاه و هفتمین انتخابات سراسری پارلمان بریتانیا برگزار شد. بر اساس قانون دوره‌های ثابت پارلمان مصوب ۲۰۱۱ قرار بر این بود که انتخابات پارلمانی در بریتانیا روز ۷ مه ۲۰۲۰ برگزار شود. اما در تاریخ ۱۹ آوریل ۲۰۱۷، ترزا می نخست‌وزیر این کشور با داشتن اکثریت ۱۲نفری در مجلس به امید دست‌یابی به آرای بیشتر و پشتیبانی یک‌پارچه‌تری در مذاکرات خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا،[3]

تقاضای انتخابات زودهنگام کرد و توانست نظر بیش از دو سوم از نمایندگان پارلمان را که برای تصویب آن لازم بود، با خود همراه سازد. از میان نمایندگان حاضر در مجلس عوام بریتانیا که ۶۵۰ نفر عضو دارد، ۵۲۲ نماینده موافق و ۱۳ نفر مخالف این انتخابات بودند.[4]

اما در نهایت حزب حاکم (محافظه‌کار) نتوانست اکثریت مطلق را دوباره بدست آورد.[5][6]

در بریتانیا ۶۵۰ حوزه انتخابیه وجود دارد و هر حوزه دارای یک کرسی در مجلس عوام (مجلس سفلی) است. الیزابت دوم ملکه بریتانیا پس از انتخابات از رهبر حزب برنده یا رهبر ائتلافی که توانسته باشد اکثریت را با خود همراه سازد دعوت می‌کند تا نخست‌وزیر بریتانیا شود و کابینه دولت خود را تشکیل دهد. در صورتی که دولت مستقر اکثریت را ببرد، تغییر اعضای کابینه لزومی پیدا نخواهد کرد.

منابع
  1. "Representation of the People Act 1983, Section 1". Legislation.gov.uk. Retrieved 26 April 2017.
  2. "Types of election, referendums, and who can vote - GOV.UK". www.gov.uk. Retrieved 18 April 2017.
  3. "Strengthen our hand in Europe? No, a landslide for May would weaken it". 2 May 2017 – via The Guardian.
  4. "Theresa May seeks general election". BBC News. 18 April 2017. Retrieved 18 April 2017.
  5. Representation of the People Act 1983, Sections 3 and 3A
  6. Representation of the People Act 1983, Section 173

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۲۲) موجود است.
  1. The Sixth Periodic Review of Westminster constituencies is currently due to be implemented in 2018 and would reduce the number of seats to 600.
  2. Nicola Sturgeon sits as an MSP in the مجلس اسکاتلند for Glasgow Southside.
  3. Seat figure does not include Speaker of the House of Commons جان برکو، who is included in the Conservative seat total by some media outlets.
  4. Party only stands in اسکاتلند (59 seats). It does not stand in enough seats to obtain a majority.
  5. Arlene Foster sits as an MLA in the Northern Ireland Assembly for Fermanagh and South Tyrone.
  6. Mary Lou McDonald sits as a TD in the Irish Dáil Éireann for Dublin Central.
  7. Party only stands in ایرلند شمالی (18 seats). It does not stand in enough seats to obtain a majority.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.