انجمن ژونس موزیکال ایران

انجمن ژونس موزیکال ایران (جوانان دوستدار موسیقی)، شعبهٔ ایرانی ژونس موزیکال، وابسته به ادارهٔ هنرهای زیبای کشور، سازمانی بود که به منظور گسترش و حمایت از فعالیت‌های موسیقی، در سال ۱۳۵۱ توسط سعدی حسنی تأسیس شد.[1][2][3][4] این انجمن با وقوع انقلاب ۱۳۵۷ ایران، منحل شد.[5][6]

انجمن ژونس موزیکال ایران
نخستین لوگوی انجمن بین‌المللی ژونس موزیکال JMI
کوته‌نوشتژونس موزیکال
شعارشناساندن موسیقی
تأسیس۱۳۵۱
بنیان‌گذارانسعدی حسنی
علی رهبری
گونهوابسته به ادارهٔ هنرهای زیبای کشور
هدفگسترش و حمایت از فعالیت‌های موسیقی.
ستادتهران،  ایران
محدودهٔ فعالیت
ایران
وبگاه

فعالیت‌ها

انجمن ژونس موزیکال ایران با مدیریت سعدی حسنی در بدو فعالیت، ارکستر و گروه‌هایی را با همکاری نوازندگان موسیقی کلاسیک و موسیقی ایرانی تشکیل داد و کنسرت و برنامه‌های هنری متعددی در شهرهای مختلف ایران برگزار نمود. بدین سبب در شناساندن هنر و موسیقی در نقاط مختلف ایران نقش داشت.[1][6]

همچنین از سال ۱۳۵۲ چهارمین دورهٔ مجلهٔ موسیقی تغییر پایگاه داد و ارگانِ سازمان انجمن ژونس موزیکال ایران، با مدیریت سعدی حسنی درآمد.[3][7] روی جلد مجله، زیر عنوان مجلهٔ موسیقی درج می‌شد: «نشریهٔ انجمن ژونس موزیکال ایران»[8][9]

هنرمندان

از جمله هنرمندانی که با انجمن ژونس موزیکال ایران همکاری داشتند، به نام‌های زیر می‌توان اشاره نمود:

انجمن بین‌المللی ژونس موزیکال

انجمن ژونس موزیکال بین‌المللی (JMI) بزرگترین انجمن موسیقی جوانان در جهان، در سال ۱۹۴۵ در بروکسل بلژیک تأسیس شد. اهداف و مأموریت این انجمن، ایجاد موقعیت و توانمند کردن جوانان برای پیشرفت در موسیقی، فراتر از تمام مرزها بود. این انجمن ۴ حیطهٔ فعالیت اصلی را بنیان‌گذاری کرد: موسیقی‌دانان جوان، مخاطبین جوان، توانمند سازی جوانان و ارکستر جوانان.

انجمن بین‌المللی ژونس موزیکال، با بیش از ۳۶۰۰۰ رویداد موسیقی متفاوت در سال، در حدود ۴۰ کشور جهان فعالیت دارد.

منابع
  1. vista. «یادی از سعدی حسنی». ویستا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  2. ناصر شکرایی، امیراشرف آریانپور. «به یاد سعدی حسنی». ماهنامه کلک، آذر ۱۳۷۰ - شماره ۲۱ /به واسطه نورمگز.
  3. محمود خوشنام. «از مجلهٔ موسیقی تا ماهنامهٔ رودکی». مجله ایران نامه بهار و تابستان ۱۳۷۷ - شماره ۶۲ و ۶۳ صفحهٔ ۳۲۶ / به واسطهٔ نورمگز.
  4. ارشاد، وزارت فرهنگ و. «تاریخچه». وزارت فرهنگ و ارشاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  5. «سال روز تولد علی رهبری». موزه موسیقی ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  6. لندن، کیهان (۲۰۱۷-۰۹-۲۹). «سعدی و سنفونی قالی!». کیهان لندن. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۶.
  7. «از مجله موسیقی تا ماهنامه رودکی (IV)». گفتگوی هارمونیک. ۱۴ فروردین ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  8. سعدی حسنی. «موسیقی به چه درد ما می‌خورد». مقام موسیقایی، زمستان ۱۳۷۸ - شماره ۶ صفحهٔ ۲۴ و ۲۵/بواسطهٔ نورمگز.
  9. «مجله موسیقی: نشریه ژونس موزیکال ایران». آرمانین. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  10. 10 (۲۰۱۸-۱۲-۱۵). «علی رهبری به جشن صدسالگی هنرستان موسیقی پیام نفرستاد». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  11. محمود خوشنام (۱۴ دی ۱۳۹۲). «راهی که هنوز به پایان نرسیده‌است». روزنامه اعتماد. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  12. ارشاد، وزارت فرهنگ و. «مینا افتاده استاد هنرستان موسیقی دختران». وزارت فرهنگ و ارشاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  13. «آلبومی شنیدنی برای دوستداران موسیقی کلاسیک». رادیو زمانه. ۲۰۱۱-۰۴-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۳.
  14. «زندگینامه: منوچهر صهبایی (۱۳۲۷-)». همشهری آنلاین. ۲۰۰۸-۰۴-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  15. «زندگینامه: عبدالنقی افشارنیا (۱۳۳۰-)». همشهری آنلاین. ۲۰۱۷-۰۴-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  16. ارشاد، وزارت فرهنگ و. «کریم قربانی استاد هنرستان موسیقی دختران». وزارت فرهنگ و ارشاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  17. «تجلیل از مقام ۳ استاد و معلم موسیقی ایران». پایگاه خبری بهار نیوز. ۲۰۱۴-۰۵-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
  18. «فروغ کریمی». ایران فلوت. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.