انگور سیاه
انگور سیاه نوعی از انگور است که از آن عصارهٔ پوست انگور یا اِنوسیانینا یک مادهٔ رنگی است و از پوست بعضی از انگورها که درتهیهٔ شربت استفاده می‌شود وجود دارد و در ایتالیا و آمریکا و ایران تهیه می‌شود.
ترکیب شیمیایی
رنگدانه‌هایی که از اِنوسیانینا بدست می‌آید بنام آنتوسیانین موسومند و از این مواد آنتوسیانیدین‌ها تهیه می‌شوند. مهمترین آنتوسیانیدین‌های موجود در عصارهٔ پوست انگور سیاه عبارتند از:
پئونیدین، Malvidin، Delphinidin،Petunidin. به‌طور کلی آنتوسیانین‌های موجود در عصارهٔ پوست انگور سیاه در pH=۳ پایدار بوده رنگ قرمز تا ارغوانی دارد. علاوه بر آنتوسیانین‌ها در عصارهٔ پوست انگور مواد زیر وجود دارد:
اسید تارتاریک، تانن‌ها، قندها، اسید آمینه‌ها و مواد معدنی.
کاربرد درمانی
آنتوسیانین‌ها ی موجود در پوست انگور سیاه خاصیت ضد قارچ داشته از رشد لاکتوباسیلوس‌ها جلوگیری نموده اثر ویتامین P دارد. علاوه بر مصرف عصارهٔ یادشده از پودر پوست انگور سیاه که از عصارهٔ آن بهتر و پایدارتر است در آمریکا برای تهیهٔ نوشابه‌ها استفاده می‌شود.
نگارخانه
انگور سیاه
منبع
دکتر محمد صادق رجحان (۱۳۷۷)، درمان بوسیله گیاهان دارویی، مرکز فرهنگی آبا