اونیکس (سامانه رهگیری)

اونیکس سامانه گردآوری اطلاعات است که بدست سرویس اطلاعات فدرال (سوئیس) اجرا می‌شود. هزینه پیشبرد این سامانه به صورت همگانی اعلام نشده است اما در سال ۲۰۰۰ معاون شورای ملی (سوئیس) مقدار آن را حدود ۱۰۰ میلیون فرانک سوئیس بیان کرد.[1] در مارس سال ۲۰۰۵ دو روزنامه‌نگار هزینه این سامانه را (که مقدار واقعی آن در بسیاری از هزینه‌های ساخت و ساز پنهان شده) ۴۰۰ میلیون فرانک برآورد کردند.[2] سامانه اونیکس در سال ۲۰۰۰ با نام ساتوس-۳ (SATOS-3) راه‌اندازی و در اواخر سال ۲۰۰۵ تکمیل شد. ساتوس-۱ و ساتوس-۲ در سال ۱۹۹۲ و برای رهگیری دورنگار راه‌اندازی شدند.

پایگاه رهگیری سامانه اونیکس در شهر لوک

هدف

هدف این سامانه نظارت بر ارتباطات نظامی و مردم عادی است. این کار با شنود تلفن، رهگیری دورنگار، و شنود الکترونیک ترافیک اینترنت که از طریق ماهواره فرستاده می‌شود ، انجام می‌گیرد. اونیکس از فهرستی از کلمات کلیدی برای فیلتر کردن محتوای رهگیری‌شده برای یافتن اطلاعات مورد نظر استفاده می‌کند. انتخاب کلمات کلیدی مورد استفاده جامعه اطلاعاتی باید توسط یک کمیسیون مستقل تایید شود. قرار نیست این سامانه بر ارتباطات داخلی نظارت کند. اما نظارت بر ارتباط یک شخص داخل سوئیس با یک شخص در یک کشور دیگر مجاز است.[3] شورای فدرال (سوئیس) اعلام کرده که اونیکس ارتباطی با سامانه‌های رهگیری خارجی مانند اشلون ندارد. بر پایه این شورا، ابهام‌ها و شایعه‌ها در باره این موضوع، به خاطر فروش پایگاه ماهواره‌های زمینی در لوک (کنار سایت سامانه اونیکس) متعلق به شرکت سوئیس‌کام به ورستار (اس‌ای‌اس آمریکوم کنونی) در سال ۲۰۰۰ است.[4] استفاده از این سامانه توسط یک سازمان بازرسی مستقل، متشکل از اعضای دولت فدرال کنترل می‌شود.[5]

سایت‌های فعال

سایت‌های فعال این سامانه عبارتند از:

زیمروالد
هایمنشواند
موقعیت پایگاه‌های رهگیری اونیکس


دورنگار رهگیری شده از سایت‌های سیاه

در ۸ ژانویه ۲۰۰۶ روزنامه سوئیسی زونتاگ بلیک (ویرایش یکشنبه روزنامه بلیک) گزارش محرمانه‌ای را منتشر کرد که در آن نشان می‌داد دولت سوئیس از داده‌های رهگیری شده سامانه اونیکس استفاده می‌کند.[8][9] این گزارش، متن دورنگاری را نشان می‌داد که از سوی واحد مصر وزارت امور خارجه فدرال سوئیس به سفارت مصر در لندن فرستاده شده بود و در آن وجود بازداشتگاه‌های مخفی در اروپای شرقی را اطلاع می‌داد که توسط آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) اداره می‌شدند.[10] دولت سوئیس، وجود این سند را به طور رسمی تایید نکرد. انتشار این گزارش باعث آغاز تحقیقات اطلاعاتی از سوی دولت علیه این روزنامه از ۹ ژانویه ۲۰۰۶ و به دادگاه کشیدن آن شد. درستی سند منتشر شده در دادگاه به طور ضمنی تایید شد و در ۱۷ آوریل ۲۰۰۷ گزارش‌گر و روزنامه هر دو از اتهامات تبرئه شدند.[9][11]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Valérie de Graffenried, Onyx et ses «grandes oreilles». Le Temps, 9 January 2006 (فرانسوی)
  2. Urs Paul Engeler, Was sagen Sie jetzt? بایگانی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. Weltwoche 10/05, March 2005 (آلمانی)
  3. Système d'interception des communications par satellite du Départment fédéral de la défense, de la protection de la population et des sports (projet "Onyx"). Report from the National Council (Parliament) on Onyx, 10 November 2003 (فرانسوی)
  4. Espionnage économique sur le territoire suisse au profit des Etats-Unis Answer by the Swiss Federal Council to a question of Alexander Baumann, member of the National Council. 20 August 2003 (فرانسوی)
  5. Swiss Federal Department of Defense. Projet ONYX réalisé : la Délégation des Commissions de gestion et l’Autorité de contrôle indépendante contrôlent sa conformité au droit. 6 September 2007 (فرانسوی).
  6. Swiss Federal Department of Defense, Deux nouvelles antennes pour l'installation militaire de Heimenschwand. 17 March 2005 Press release (فرانسوی)
  7. Swiss Federal Department of Defense, Deux nouvelles antennes sur le site du DDPS de Loèche. 24 October 2005 Press release (فرانسوی)
  8. SonntagsBlick, CIA-Skandal US-Folter-Camps: Der Beweis! (آلمانی) Accessed on 9 January 2006.
  9. Decision of the military tribunal بایگانی‌شده در ۲۴ مه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine of 17 April 2007 (آلمانی). Includes the original article from the Sonntagsblick with the copy of the fax.
  10. Swissinfo, Swiss may have known about secret CIA prisons. Accessed on 9 January 2006
  11. Swissinfo, Reporters cleared of revealing military secret. 17 April 2007

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اونیکس (سامانه رهگیری) موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.