ایل پازوکی
ایل پازوکی نام یکی از قبایل کرد است[1] که اعضای آن در مناطق کردنشین غرب آسیا و بخشی از آنان در تهران زندگی می‌کنند. نام این ایل در شرفنامه بدلیسی اثر شرف‌خان بدلیسی که به زبان فارسی دری و درباره کردان نوشته شده، ذکر گردیده‌است.[2] کلمه پازوکی را به اشکال مختلف مانند بازیکی، بوزوکان و بازوکان هم نوشته‌اند.[3] ایل پازوکی در ابتدا یک اتحادیه قبیله‌ای بود.
| ایل پازوکی |
|---|
| کل جمعیت |
| نواحی با بیشترین جمعیت |
| ایران، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، گرجستان
ترکیه (کردستان ترکیه، آنکارا، قارص، استانبول، ازمیر، چوروم) |
| زبان‌های رایج |
| ترکی آذربایجانی، فارسی، کردی، ارمنی، گرجی، پشتو، استانبولی، زازا |
| ادیان و مذاهب |
| شیعه و سنی |
بیشتر اعضای ایل پازوکی به زبان کردی کرمانجی صحبت می‌کنند و در میانشان زازاکی‌زبان هم وجود دارد. بنا به گفته هنری فیلد، برخی از آن‌ها که در ایران زندگی کرده‌اند، ترک‌زبان هم شده‌اند.[4]
منابع
- «KURDISH TRIBES – Encyclopaedia Iranica». iranicaonline.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۲۷.
- Cheref-ou`ddîne, Chèref-Nâmeh, St. Pétersbourg, 1868, see http://bnk.institutkurde.org/catalogue/result.php?rech=liste
- Gürdal Aksoy, Dersim: Alevilik, Ermenilik, Kürtlük, İstanbul, 2016, İletişim Yayınları, see http://www.iletisim.com.tr/kitap/dersim/9309#.V60RptSLT4Y
- "The tribe was broken up in the latter part of the sixteenth century, some families of it migrating to Persia. About a thousand families reside in Veramin and Khar, south-east and east of Teheran. Some of them speak Kurdish, some Turkish." H. Field, Contributions to the Anthropology of Iran, Chicago, 1939, Field Museum Press, p. 112, see http://www.svetlost.org/podaci/contributions_to_the_anthropology_of_iran_by_henry_field.pdf بایگانی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.