بازده سلول خورشیدی

بازده سلول خورشیدی به نسبت انرژی الکتریکی خروجی به انرژی نور خورشید دریافتی گفته می‌شود. بدین ترتیب بازده تبدیل انرژی (η) یک سلول خورشیدی درصدی از انرژی خورشیدی است که به سلول می‌رسد و از رابطهٔ زیر قابل محاسبه است:[1]

گرد و غبار روی سطح ماژول (نشان داده شده با نقاط تیره) باعث کاهش انرژی دریافتی می‌شوند.

پارامترهای زیادی بر این بازده مؤثرند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تا سپتامبر ۲۰۱۳ بیشترین بازده سلول خورشیدی ۴۴٫۷٪ بوده است.[2]

عوامل مؤثر بر بازده

این عوامل که پیشتر ذکر شدند در ذیل شرح داده می‌شوند.

محدودیت بازده ترمودینامیکی

حداکثر بازده پایستاری که طبق قانون موتور گرمایی کارنو قابل دستیابی است با احتساب دمای ۵۸۰۰کلوین سطح خورشید و ۳۳۰ کلوین در سطح زمین ۹۵٪ خواهد بود که با احتساب آنتروپی فوتون‌های ساطع شده از سطح خورشید به حدود ۸۶٪ می‌رسد.[3]

جستارهای وابسته
  • انرژی و محیط

منابع
  1. "Photovoltaic Cell Conversion Efficiency Basics". U.S. Department of Energy. Retrieved 6 Sep 2014.
  2. "World record solar cell with 44.7% efficiency". ScienceDaily. Retrieved 2014-06-22.
  3. A. De Vos and H. Pauwels (1981). "On the Thermodynamic Limit of Photovoltaic Energy Conversion". Appl. Phys. 25: 119–125. Bibcode:1981ApPhy..25..119D. doi:10.1007/BF00901283.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازده سلول خورشیدی موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازده سلول خورشیدی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.