برونو لاتور
برونو لاتور ((به فرانسوی: Bruno Latour)(متولد ۲۲ ژوئن ۱۹۴۷) در بون، کوت دور) نظریه‌پرداز فرانسوی در زمینه علم، فناوری، و سیاست، در خط مقدم توسعه و بسط نظریه شبکه کنش و ظهور مطالعات علم و فناوری در اروپا است. البته علاوه بر اروپا، آثار او در آمریکای شمالی هم تأثیرگذار بوده‌است، و بسیاری از مفاهیم مورد استفاده او، کاربردهای فرارشته‌ای و میان‌رشته‌ای یافته‌است.[1]
| برنو لاتور | |
|---|---|
 برنو لاتور در کنفرانس مردم‌شناسی تئاترال (۲۰۱۵) | |
| زادهٔ | ۲۲ ژوئن ۱۹۴۷ (۷۳ سال) بون، کوت دور، فرانسه |
| محل تحصیل | انستیتو تحقیق برای توسعه دانشگاه تور (Ph.D.) |
| کارهای برجسته | Laboratory Life (1979), Science in Action (1987), We Have Never Been Modern (1991), Politics of Nature (1999) |
| جایزه(ها) | جایزه هولبرگ (۲۰۱۳) |
| دوره | فلسفه معاصر |
| حیطه | فلسفه غرب |
| مکتب | فلسفه قاره‌ای ساختارگرایی اجتماعی نظریه شبکه کنش |
| محل کار | مرکز ابداع در جامعه‌شناسی مدرسه عالی معدن سیانس‌پو مدرسه اقتصاد لندن دانشگاه آمستردام |
ایده‌های چشمگیر | نظریه شبکه کنش، غیر مدرن |
تأثیرگرفته از
| |
وی از ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۶ استاد مدرسه عالی معدن پاریس و سپس از ۲۰۰۶ استاد سیانس‌پو بوده‌است. وی همچنین استاد فلسفه قاره ای در مدرسه اقتصاد لندن می‌باشد. شهرت وی برای کتاب‌های «زندگی آزمایشگاهی»، «ما هرگز مدرن نبوده‌ایم» و «علم در عمل» می‌باشد. وی زمانی جزو برساخت گرایان محسوب می‌شد و از مبدعان نظریه نظریه شبکه کنش می‌باشد. او از کسانی که در فلسفه معاصر از رویکرد سوبژه اوبژه عدول کرده‌است.
لاتور، چشم‌اندازی انتقادی بر تولید دانش در علوم طبیعی گشود که به علوم اجتماعی نیز بسط یافت. وی عمیقاً دلمشغول این بود که ربط دو مفهوم کلیدی دنیای مدرن، یعنی «طبیعت» و «جامعه»، باید مورد تجدید نظر قرار گیرد. لاتور استدلال می‌کند که هر دو امر طبیعی و امر اجتماعی، در فضاهای مختلف و در زمان‌های مختلف، متحد و تلفیق می‌شوند، و چیزی می‌سازند که او به آن «جمع» (collective) اطلاق می‌کند. این جمع، مترادف با جامعه (society) نیست، بلکه شرایط را برای سوسیالیته و جامعگی فراهم می‌آورد. «جمع» مرکب از رابطه بین انسان‌ها و غیرانسان‌هاست. لاتور از روایات بزرگان مدرنیت، راجع به پیشرفت و تعالی انتقاد می‌کند، در عین حال، دعوای پسامدرن رادیکال را هم انکار می‌نماید و بیش از حد بدبینانه می‌داند. ماجرا به این بازمی‌گردد که در اساس فکر مدرنیت، و پسامدرنیت، یک فکر شبکه‌ای نیست، و از این باب است که موجب اختلال در تشخیص می‌شود.
تاکنون یک کتاب به فارسی دربارۀ آراء لاتور تألیف شده است: مذاكره با اشيا (برونو لاتور و نظريه كنشگر - شبكه)، مؤلف: رحمان شریف‌زاده، نشر نی، 1397
ترجمه به فارسی
- ما هیچ وقت مدرن نبوده ایم، ترجمه رویا منجم و کاترین پورتر، نشر علم، ۱۳۹۳.
- مقاله معاصر بودن در تضاد با مدرن بودن است، ترجمه نسترن هاشمی، نشریه معماری شارستان، شماره ۴۴-۴۵، زمستان ۱۳۹۴-بهار ۱۳۹۵.
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به برونو لاتور در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- «معرفی برونو لاتور». philosociology.ir. ۲۷ شهریور ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۷.