بطین
بُطِین (شِکمک) یا دلتا بره یک ستاره است که در صورت فلکی بره (برج حمل) قرار دارد.
| اطلاعات رصدی مبدا J2000 اعتدال J2000 | |
|---|---|
| صورت فلکی | بره |
| بعد | ۰۳h ۱۱m ۳۷.۷۶۵۵s |
| میل | +۱۹° ۴۳′ ۳۶.۰۳۹″ |
| قدر ظاهری (V) | ۴.۳۵ |
| مشخصات | |
| رده | K2III |
| راهنمای رنگ U-B | 0.87 |
| راهنمای رنگ B-V | 1.03 |
| راهنمای رنگ R-I | 0.51 |
| اخترسنجی | |
| سرعت شعاعی (Rv) | ۲۴.۷ km/s |
| حرکت مخصوص (μ) | RA: ۱۵۴.۶۱ mas/yr Dec.: -۸.۳۹ mas/yr |
| اختلاف منظر (π) | ۱۹.۴۴ mas |
| قدر مطلق (MV) | ۵.۳۷۶ |
| جزئیات | |
| جرم | ۰.۸ M☉ |
| شعاع | ۰.۹ R☉ |
| درخشندگی | ۰.۴ L☉ |
| دما | ۳,۵۰۰–۵,۰۰۰ K |
| نام‌گذاری‌های دیگر | |
| منابع | |
| سیمباد | اطلاعات |
نام بطین را ابوریحان بیرونی در آثار خود به‌کار برده و این نام از آنجا برداشت شده‌است. در متون قدیمی فارسی و عربی نام بطین را برای سه ستاره کم‌نور که در صورت فلکی دیگ‌پایه (شلیاق) واقع شده به‌کار می‌بردند و در کتاب جهان دانش در وصف آن‌ها آمده‌است که «سه ستارهٔ تاریکند بر شکل مثلثی بر دنبهٔ حمل، میان ایشان و میان شرطین مقدار نیزه‌ای است و ماه گاه گاه او را بپوشاند.»[1]
بطین در صبح الاعشی این‌گونه توصیف شده که «از ستارگان منازل قمر است و آن تصغیر بطین است و از اینرو مصغر شده است تا فرقی میان آن و بطن‌الحوت یکی دیگر از منازل قمر باشد و بطین سه ستاره است به‌شکل دیگ‌پایه‌ها یا مثلث شکلی که دیگ را هنگام طبخ بر آن نهند و آن نزدیک بطن‌الحمل است یکی ستارهٔ آن تابان و دو دیگر کم‌نورند و این دو پس از طلوع ستاره تابان برآیند.[1]
سعدی نیز می‌گوید:
- ماه و پروین را نگر در قد او
- همچنان کز بطن ماهی در بطین.
منزل دوم از منازل ماه نیز بطین نامیده می‌شد.[1]
منابع
- لغتنامه دهخدا: بطین.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Delta Arietis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۰.