بقعه امامزاده عبدالله و عبیدالله
بقعه امامزاده عبداله و عبیداله مربوط به اواخر دوره سلجوقیان و دوره ایلخانی است و در دماوند، محله درویش واقع شده و این اثر در تاریخ ۴ تیر ۱۳۵۱ با شمارهٔ ثبت ۹۲۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[1]
نمای نزدیک از گنبد دارای روکش محافظ
| بقعه امامزاده عبدالله و عبیدالله | |
|---|---|
 | |
| |
| نام | بقعه امامزاده عبدالله و عبیدالله |
| کشور | ایران |
| استان | استان تهران |
| شهرستان | دماوند |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | مذهبی، آرامگاه |
| دیرینگی | دوره ایلخانی |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره ایلخانی، دوره سلجوقیان |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۹۲۲ |
| تاریخ ثبت ملی | ۴ تیر ۱۳۵۱ |
جستارهای وابسته
منابع
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.